اعلامیه مشترک احزاب و سازمان‌های م ل م بمناسبت اول می 2023 م.

پرولتاریا و مردم تحت ستم سراسر جهان متحد شوید!

اول می روز نبرد کارگران علیه امپریالیزم، ارتجاع جنگ و بدبختی و به انجام رسانیدن انقلاب سوسیالیستی در سراسر جهان است!

اول می روزی است که در آن طبقه کارگر و توده‌های استثمار شده جهان در آرزوی حضور پر رنگ در میدان‌ها و خیابان‌های تمامی کشورها به عنوان یگانه طبقه انترناسیونالیستی، علیه استثمار سرمایه‌داری جهانی بسیج شوند.

در این روز کارگران و توده های مردم، سیستم کاپیتالیستی و نقش امپریالیزم در کشورهای تحت سلطه را افشاء می‌کنند، و با سازمان‌های سندیکایی هم‌دست، احزاب «کارگر فروش» که با استثمارگران و استثمار کارمزدی و خادمین انحصارات بزرگ امپریالیستی که سود و سرمایه را انباشت کرده اند، ستیزه می‌کنند.

قیمت های کالاهای ضروری، نسبت به 40 سال قبل در بالاترین سطح آن است و دستمزدهای اصلی طبقه کارگر بیشتر از گذشته تنزیل یافته است. در تمامی صنایع بزرگ، بیکاری و انقباض چشم‌گیر نیروی کار رو به افزایش است. در طی 10 سال گذشته 99 درصد از ثروت جهان در اختیار یک درصد سرمایه داران است.

سطح تخریب طبیعت و محیط زیست توسط سرمایه‌داری در حال بالا رفتن است و حوادث طبیعی به سرعت افزایش می یابد که نابرابری اجتماعی تراژیدی های مخوف را برای مردم جهان ببار می آورد.

کاپیتالیزم سیستم انباشت سرمایه، سود و استثمار طبقات زحمتکش است. تولید سرمایه‌داری بطور روز افزون ضد تولید اجتماعی و با تصاحب روز افزون مالکیت خصوصی مشخص می شود. این تضاد اساسی است که باعث زوال اجتناب ناپذیر آن می‌گردد.

همانطوری که مارکس به درستی اشاره کرده است، سرمایه آبریز خون و چرک از هر منفذی و از سر تا پنجه پا می‌باشد ، و یگانه راه رهایی طبقه کارگر این است که نظام سرمایه‌داری را با تمام نیروی لازم نابود کند.

مارکس و کمونیست ها تأیید می‌کنند که تاریخ را مبارزه طبقاتی می سازد و امروز جهان با شرایط تاریخی مواجه است که از یک سو امپریالیزم با بحران مواجه است و این بحران را بر سر سازمان های پرولتری و کمونیستی، بر سر پرولتاریا و توده های مردم تخلیه می کند و مبارزات را سرکوب می نماید؛ از سوی دیگر، پرولتاریا و توده‌های مردم درگیر مبارزات و شورش‌های گسترده‌ای می‌شوند که حکومت های امپریالیستی و ارتجاعی، دولت‌های بورژوایی و کل نظام اجتماعی سرمایه‌داری امپریالیستی را زیر سؤال می‌برد.

تمام جهان شاهد جنبش‌ها و مبارزاتی طبقاتی طبقه کارگر و توده های مردمی علیه اصلاحات حقوق بازنشستگی حکومت مکرون برای تصرف خیابان ها در پاریس و دیگر شهرهای فرانسه می باشد. مبارزات بزرگ نیز در بریتانیای کبیر، آلمان و سوئیس شکل می گیرد.

دولت امپریالیستی فرانسه با سرکوب، پاسخ این مبارزات بزرگ را می‌دهد. اما سرکوب متوقف نمی‌شود، بلکه به مبارزه پرولتاریا و توده‌های مردمی دامن می‌زند که مبارزات جنگ جویانه را بر لبه دموکراسی بورژوایی توسعه می‌دهند.

امروز بیش از هر زمان دیگری آشکار است که این سرمایه‌داران امپریالیست هستند که مانع پیشرفت اجتماعی می‌شوند، آنها طبقه انگلی هستند که باید از روی زمین محو شوند.

مبارزات پرولتاریا و توده‌های مردم که در برابر حملات سرمایه‌داران روی مسئله دستمزد، مراقبت های صحی و شرایط معیشتی به دلیل استثمار آنها مقاومت می کنند، باید منجر به لغو مالکیت خصوصی بر ابزار تولید و امتیاز تصاحب محصول کار شود.

تاریخ نشان داده است که امپریالیزم برای غلبه بر بحران به سمت جنگ، تقسیم جهان و تصاحب بازار جهانی می‌رود. جنگ روسیه و اوکراین نتیجه رقابت امپریالیستی بین روسیه و آمریکاست، جنگ تقسیم جهان برای کنترل انحصاری منابع طبیعی است. از زمان آغاز جنگ، سود صنایع جنگی شرکت‌های نفت و گاز دو برابر شده، در حالی که شرایط طبقه کارگر، دهقانان و توده‌های مردم بدتر شده است.

بورژوازی دیگر نمی‌تواند با پارلمان و انتخابات حکومت کند، پرولتاریا و توده ها از انتخابات دست می‌کشند.

نیاز به سوسیالیزم و کمونیزم از بحران امپریالیزم، از مبارزات پرولتاریا و مردم جهان پدیدار می‌گردد. مبارزات پرولتری، قیام‌های مردمی، جوانان، زنان، مهاجران، نیازمند وحدت، سازماندهی و رهبری است، برنامه‌ای برای سرنگونی آن (امپریالیزم) و ساختن قدرت نوین برای جامعه‌ای نوین می‌ باشد.

بورژوازی کشورهای امپریالیستی در مواجهه با بحران اقتصادی جهانی، به سوی جنگی برای مقابله با آن می‌روند. جنگ امپریالیستی که کشتارگاه دیگری برای تقسیم مجدد جهان شمرده میشود. همه کشورهای امپریالیستی، ایالات متحده، روسیه، چین، اروپا، جاپان، فعالانه برای جنگ جهانی، با استفاده از تمام سلاح های خود که از قبل در دسترس دارند، با استفاده از زرادخانه های خود که با سلاح های پیشرفته تجدید می کنند،آماده می شوند که [این] صنعت جنگ برای آنها سودهای هنګفتی انباشت می کند.

طبقات حاکم و نوکران‌شان در کشورهای تحت سلطه، در مواجهه با تدارکات جنگ جهانی، خود را در خدمت اربابان امپریالیست مربوطه خود بر خلاف منافع و خواست مردم خود قرار داده‌اند.

تنها نیروی اجتماعی که قادر است با جنگ مخالفت کند و وقتی شروع شد، آن را به یک جنگ انقلابی تبدیل نماید، پرولتاریا است. آنها باید مانع استقرار سربازان، اسلحه ها، استخدام پرولتاریا به عنوان “گوشت دم توپ” برای یک جنگ ناعادلانه شوند. در کشورهای تحت سلطه امپریالیزم باید مبارزات ضد امپریالیستی و جنگ‌های خلق را تشدید کنند. وحدت و مبارزات انقلابی پرولتاریا و مردم جهان می‌تواند تدارکات یک جنگ امپریالیستی و خود جنگ را به یک جنگ انقلابی داخلی، به جنگ توده‌های مردم برای از بین بردن سلطه امپریالیستی و شکست قدرت سرمایه در تمام کشورها تبدیل کند.

همه احزاب و سازمان‌های مارکسیست – لنینیست – مائوئیست جهان باید بحران کنونی امپریالیزم و جنگ امپریالیستی را به جنبش‌های پرولتاریایی و توده‌های مردمی در جهان به هدف انقلاب پرولتری و سوسیالیستی با توجه به مراحل مختلف در کشورهای مختلف تبدیل کنند.

این برعهدۀ کمونیست هاست که نمونه ای از اتحاد انترناسیونالیستی و مبارزات علیه تدارک یک قتل عام جدید جهانی امپریالیستی باشند؛ تلاش دراتحاد و هماهنگ کردن تمام کشورها برای ترویج مبارزه انقلابی ارتش های پرولتاریایی و توده های مردمی علیه استقرار نیروها و سلاح ها برای جنگ های امپریالیستی، جنگ های ارتجاعی و جنگ های ناعادلانه، باشند؛

در یک جبهه مشترک با همه نیروهای انقلابی، ضد امپریالیستی، دموکراتیک واقعی که مخالف جنگ [امپریالیستی] و حمایت نظامی رژیم‌های دست نشانده از اربابان امپریالیست خود در سراسر جهان، به ویژه در کشورهای نیمه مستعمره – نیمه فئودالی هستند، ایستادگی کنند؛

نیروهای سوسیال دموکراتیک ریفرمیست و اپورتونیست که گاه به نام پرولتاریا و مردم از یکی از جناح های امپریالیستی که همگی دشمنان مرگبار مظلومان و استثمارشدگان جهان هستند، حمایت می کنند، را افشاء و طردشان نمایند؛

مبارزه طبقاتی، تقویت ابزار مقاومت و دفاع از کارگران، اتحادیه‌های صنفی واقعی، یعنی آنهایی که مبارزات کارگری را در کارخانه‌ها، در سکتورهای بالاترین [سطح] استثمار، در واقعیت‌های جدید کار مزدی سازمان می‌دهند، تشدید نمایند؛

از مبارزات عظیم توده های دهاقین که برای (زمین از آن کسی که روی آن کار می‌کند) مبارزه می‌کنند ، حمایت نمایند.

جنبش مردمی زنان و فمینیزم انقلابی پرولتری علیه تبعیض، نابرابری، زن کشی و تجاوز جنسی، انکار حق سقط جنین، ستم مضاعف قرون وسطی مدرن در کشورهای امپریالیستی و بندگی فئودالی در کشورهای تحت سلطه امپریالیزم را توسعه بخشند؛

مبارزه ستیزه جویانه و سازماندهی به ویژه در کشورهای امپریالیستی را علیه فاشیزم و نژادپرستی [و] مبارزه مهاجران برای حق پذیرش و حق پناهندګی، آزادی حرکت، حق کار، دستمزد، مسکن، و علیه کشتار در دریا و خشکه را تشدید نمایند؛

بر شورش توده‌های جوان برای سازماندهی آنها به عنوان خط مقدم مبارزه انقلابی علیه دولت بورژوازی تکیه کنند؛

برای آزادی زندانیان سیاسی و برادران طبقاتی ما که در زندان های امپریالیزم و رژیم های ارتجاعی محبوس شده اند، برزمند.

وحدت پرولتاریای جهانی، اتحاد پرولتاریای کشورهای امپریالیستی و مردمان تحت ستم جهان جوهر انترناسیونالیزم است.

انترناسیونالیزم مستلزم آن است که در هر کشور طبقه کارگر در حزب سیاسی مستقل خود، حزب کمونیست، امروزه حزب مارکسیست – لنینیست – مائوئیست، سازماندهی شود و احزاب کمونیست همه کشورها در یک کنفرانس واقعی بین المللی متحد شوند تا یک سازمان واحد بین المللی بسازند. سازمانی که دیدگاه و چشم انداز انترناسیونال نوین کمونیستی را دارا باشد.

کمونیست‌های مارکسیست – لنینیست – مائوئیست در حال پیشروی هستند، ضرورت است تا از تجارب، از اشتباهات، از کاستی‌های تاریخی که آنها را از آمادگی برای شرایط تاریخی جدید باز داشته، درس بگیرند.

ما باید احزاب پرولتری و انقلابی واقعی، احزاب کمونیستی مارکسیست – لنینیست – مائوئیست، واحدهای آوانگارد (پیشرو) واقعی طبقه کارگر را بسازیم و تکامل دهیم. بسازیم که بتوانند استراتژی ها و تاکتیک های متناسب با کشورهای مختلف و در مراحل مختلف را مدیریت کنند. بتوانند از اشکال قانونی و غیرقانونی سازماندهی و مبارزه استفاده کنند، بتوانند از توده ها بیاموزند و از شر رویزیونیزم پوسیده، از اشکال کهنه و جدید [آن] رهایی یابند، بدون اینکه در دام افراط گرایی خرده بورژوازی عقیم، بازنده، ایده آلیست، سوبژکتیویست و میلیتاریستی بیافتند.

ما نیاز به ساختمان جبهه متحد ضد کاپیتالیزم، ضد فاشیستی و ضد امپریالیستی‌ای داریم که برای دستیابی به رهبری واقعی توده های وسیع و سود بردن از تضادهای ذات البینی دشمنان طبقاتی، با توجه به شرایط موجود در کشورهای مختلف، ضروری است.

ما باید نیروی جنگنده‌ای را بوجود آوریم ، که ارتش پرولتاریا را بسازد، بتواند جنگ طبقاتی، جنگ انقلابی، جنگ طولانی مدت خلق را تکامل دهد.

مرگ بر امپریالیزم ! بیایید برای سوسیالیزم و کمونیزم برزمیم!

زنده باد مارکسیزم – لنینیزم – مائوئیزم !

زنده باد انترناسیونالیزم پرولتری!

اول ماه می 2023 م.

امضاء کنندگان: