بعد از فراخوان دفتر سیاسی حزب کمونیست (مائوئیست)افغانستان به تمامی کمیته های منطقوی و واحدهای تشکیلاتی حزب به خاطر تدویر محفل یاد بود از اولین سال در گذشت رفیق ضیاء، کمیته منطقه شماره دوم روز شنبه مورخ 22/3/1400 خورشیدی تشکیل جلسه داد و فیصله ذیل را به تمامی اعضا و هواداران حزب در منطقه دوم صادر نمود:
« رفقا!
طبق فراخوان دفتر سیاسی حزب کمونیست(مائوئیست)افغانستان برای تدویر اولین سال‌یاد در گذشت رفیق ضیاء به تمامی رفقای منطقه شماره دوم ابلاغ می‌گردد که برای گرامی داشت از یاد و خاطره رفیق ضیاء روز سه شنبه اول سرطان 1400 خورشیدی آمادگی‌های لازم را داشته باشند. گرامی داشت از اولین سال‌یاد رفیق ضیاء به معنای تعهد مجدد به پیش برد خط ترسیم شده رفیق ضیاء و آرزوهایش مبنی بر مبارزه علیه اشغال‌گران امپریالیست، رژیم دست‌نشانده، تسلیمی، تسلیم طلبی، رویزیونیزم و انحلال طلبی جهت به پیروزی رساندن انقلاب دموکراتیک نوین و حرکت سریع به طرف سوسیالیزم و تحقق کمونیزم در افغانستان می‌باشد.»
روز سه شنبه مورخ اول سرطان 1400 خورشیدی با آن‌که اوضاع بد کرونایی مردم و منطقه را تهدید می‌نمود اکثریت رفقا بشمول کادرها، اعضاء و هواداران حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان در منطقۀ شماره دوم گردهم جمع شدند و تعدادی از رفقا نسبت به اوضاع کرونایی در محفل شرکت کرده نتوانستند. محفل با یاد و خاطره رفیق ضیاء آغاز گردید. ستیژ محفل با دو قطعه عکس بزرگ رفیق ضیاء مزین گردیده بود.
محفل یاد بود از اولین سال یاد رفیق ضیاء ساعت دو بعد از ظهر آغاز گردید و تا ساعت شش عصر ادامه یافت. محفل یاد بود اولین سال یاد رفیق ضیاء توسط مسئول کمیته منطقه دوم افتتاح گردید. مسئول کمیته منطقه شماره دوم رفقا را این‌گونه مورد خطاب قرار داد:
«رفقا!
ما این جا جمع شدیم تا یاد و خاطره رفیق ضیاء را گرامی بداریم و با وی تجدید میثاق نمائیم که خط حزب کمونیست (مائوئیست)افغانستان که توسط او و رفقای هم رزمش ترسیم گردیده ادامه می دهیم، و از جان ودل برای وحدت و هم بستگی حزب تلاش می‌ورزیم.
بناءً از رفقا تقاضامندم که به خاطر یاد بود از رفیق ضیاء صدر حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان و باقی رفقای ما هر یک رفیق حفیظ عضو اصلی کمیته مرکزی حزب، رفیق عزیز عضو اصلی کمیته مرکزی حزب، رفیق وثوق، رفیق کریم الله و رفیق مهمند سه عضو فعال و بر جسته حزب و رفیق پشه‌ای یک تن از فرماندهان حزب کمونیست (مائوئیست)افغانستان به پا می‌خیزیم و دو دقیقه سکوت می‌کنیم.
بعد از سکوت دو دقیقه‌ای مسئول کمیته منطقه شماره دوم سخنانش را این طور ادامه داد:
رفقا!
«درین مدت یک سال که از مرگ نا بهنگام رفیق ضیاء می‌گذرد، بخوبی مشخص گردید که جای مدیریت‌های مدبرانه و استادانۀ رفیق ضیاء را به این زودی‌ها پر نخواهیم کرد. در این مدت هنوز حزن و اندوه او از قلب ما بیرون نرفته است، زیرا رفیق ضیاء برای حزب ما مانند یک صخره‌ای استوار بود، قاطعیتش در استراتیژی و انعطافش در تاکتیک ما را جسورتر از هر روز دیگر می‌ساخت. او معلم توانایی بود که به ما درس ایستادگی روی اصول مارکسیستی ـ لنینیستی ـ مائوئیستی را آموخت، و به ما یاد داد که در مقابل دشمنان انقلاب با قاطعیت و دوستان انقلاب با فروتنی رفتار نمائیم.»
مسئول کمیته منطقه شماره دوم افتتاح محفل را این گونه به پایان رساند:
« بیائید هم‌واره یاد رفیق ضیاء صدر حزب کمونیست(مائوئیست)افغانستان و رهبر خردمند، توانا و معلم پرولتاریا کشور را گرامی بداریم.
ترتیب سخنرانی‌ها و صحبت‌های رفقای حاضر توسط رفیق سلحشور تنظیم می‌شود و یکایک رفقا به استیژ سخن‌رانی دعوت می‌شوند.»
رفیق سلحشور حرفش را این‌گونه آغاز نمود:
« رفقا!
درودهای سرخ و انقلابی خود را خدمت یکایک شما رفقای که در این جا بخاطر تجلیل اولین سالگرد رفیق ضیاء جمع شده اید تقدیم می‌دارم. گرد هم آیی شما رفقا برای تجلیل از اولین سالگرد در گذشت رفیق ضیاء تعهد راسخ ما و شما را به خط ترسیم شده رفیق ضیاء نشان می‌دهد. و نشان می‌دهد که رفقا مصمم به پیش برد خط حزب کمونیست(مائوئیست)افغانستان که توسط رفیق ضیاء ترسیم گردیده، هستند. تصمیم جدی شما رفقا به همه اعضاء، هوداران حزب و مائوئیست‌های کشور قوت قلب می‌بخشد که خط ترسیم شدۀ حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان توسط رفیق ضیاء هم چون موج خروشان به پیش می‌رود و در نیمه راه متوقف نمی‌شود.»
سپس هر یک از رفقا به استیژ دعوت گردیدند و مقالات، اشعار و سخنرانی‌های خویش را ارائه نمودند. و در اخیر محفل قطع‌نامه‌ای که توسط هیئت تحریر شعله جاوید تهیه گردید بود توسط یکی از اعضای کمیته منطقه به خوانش گرفته شد. قطع‌نامه با این نقل خاتمه یافت:
« زمانی که پروسه خروج قوای نظامی اشغال‌گران امپریالیست از افغانستان تکمیل گردد و رژیم پسا توافق طالبان با رژیم دست نشانده ایجاد گردد، در چنین صورتی رژیم دست‌نشانده پسا توافق و اشغال‌گران امپریالیست حامی و پشتیبان شان به عنوان دشمنان عمده خلق‌های کشور آماج مبارزات ملی مردمی و انقلابی زحمت‌کشان کشور قرار خواهند گرفت. باید جداً توجه نمود که این بحث بدان معنا نیست که در چنین حالتی ترکیب مجموعی دشمنان عمده انقلاب و خلق‌های افغانستان تفاوت خواهد نمود، بل‌که بدان معناست که آماج مستقیم تاکتیکی روزمره در مبارزات انقلابی در درجه اول رژیم دست‌نشانده خواهد بود.
با توجه به تمامی مسایلی که فوقاً بر شمردیم، بر پایی و پیش‌برد جنگ مقاومت ملی مردمی و انقلابی علیه اشغال‌گران امپریالیست و رژیم دست‌نشانده کنونی و رژیم دست‌نشانده پسا توافق در افغانستان غیر قابل انصراف است. فقط از طریق چنین جنگی است که میتوان به انقیاد مستعمراتی کشور خاتمه داد و استقلال اقتصادی و سیاسی کشور را بدست آورد.
از طریق برپایی و پیش‌برد چنین جنگی است که میتوان آرمان والای رفیق ضیاء را زنده نگه داشت و درفش رزمنده حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان را از طریق چنین جنگی به اهتزاز در آورد و رویای دیرینه رفیق ضیاء را بر آورده سازیم. ما با تعهد خارایین به منافع علیای کشور یاد و خاطره رفیق ضیاء را زنده نگه خواهیم داشت و در راه تحقق آرمان والای رفیق ضیاء که همانا تطبیق خلاقانه مارکسیزم – لنینیزم – مائوئیزم در شرایط مشخص کشور است، از هیچ‌گونه سعی و تلاشی دریغ نخواهیم ورزید.
