رفیق ضیاء به عنوان یک رهبر آگاه طبقه کارگر، نامش در دفتر پیشگامان این طبقه ثبت خواهد شد

پیام ها

با ابراز تأسف، از درگذشت صدر و بنیان‏گذار حزب‏مان رفیق ضیا مطلع شدیم. درگذشت رفیق ضیا، نه‎فقط برای اعضاء و هواداران حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان، بلکه برای کلیه کمونیست‏ها و توده‏های زحمتکش ضربه‏ای سنگین و ضایعه بزرگ است. کمیته محلی شماره 04 حزب، درگذشت صدر حزب‏مان را برای اعضای کمیته مرکزی، اعضاء و هواداران حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان و جنبش مائوئیستی کشور، اعضاء خانواده‏ی رفیق و همه آزادی‏خواهان، کارگران و کلیه زحمتکشان کشور و جهان تسلیت می‏گوید.

هرچند درد از دست دادن صدر حزب ما، درد سنگین است؛ ولی سنگینی این غم و اندوه بزرگ را همان‏طوری‏که در اطلاعیه “کمیته مرکزی حزب” گفته شده است، باید به “نیروی مبارزاتی” تبدیل کنیم و قاطعانه “وحدت و همبستگی حزب” را حفظ نماییم.

در عرصه پیکار و مبارزه کمونیستی و پرولتری در افغانستان رفیق ضیا، بیش از هر کمونیست دیگر در این راه تلاش نمود. او زندگی پربارش را وقف مبارزه و انقلاب نمود و بخش مهم از نیرو و توان ‎اش را صرف ایجاد و پرورش مهم‏ترین ابزار انقلاب یعنی حزب کمونیست کرد. رفیق ضیا و همرزمانش برای ایجاد حزب کمونیست افغانستان و بعدا حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان و سازمان ‎های پیشا حزبی، سرسختی، پشتکار و تعهد بی‏مانند از خود نشان داد.

بسیاری از رفقای نیمه‏راه توان تحمل طوفان‏ها و مصایب مبارزه و عضویت حزب را نداشتند و از عرصه مبارزه کنار رفتند. اما رفیق ضیا، بر مصایب و مشکلات زیاد فایق آمد و هرگز احساس خستگی نکرد. او در بیش از چهل سال زندگی حرفه‏ای و مبارزاتی‏اش، در امر انقلاب و مبارزه تلاش نمود و بلآخره در اثر سال‏ها کار توان‏فرسا و دشوار حرفه‏ی و مخفی نیروی جسمانی‏اش به صورت نسبی به تحلیل رفت. او فرزند نادر خلق و انقلاب بود.

در طول دهه پنجاه و اواسط دهه شصت خورشیدی انواع گرایشات انحرافی بر جریان چپ و کمونیستی افغانستان سلطه داشت و می‏رفت تا شعله برافروخته شده توسط “سازمان جوانان مترقی” در صدر آن رفیق یاری را زیر “خاکستر جاوید” مدفون سازد؛ رفیق ضیا و هم‏رزمان‏اش در اواسط دهه شصت خورشیدی نه تنها نگذاشتند که “شعله جاوید” زیر خاکستر جاوید مدفون شود، بلکه شعله برافروخته شده را فروزان‏تر از گذشته فروزان نمود. او و سایر هم ‎رزمان ‎اش درفش مستقل پرولتاریایی را در افغانستان به اهتزاز در آورد و حزب کمونیست افغانستان را خلاف تمام کارشکنی‏ها اساس گذاری نمود.

حزب ما، تحت رهبری داهیانه رفیق ضیا، نه‏تنها قادر به برافراشتن درفش مستقل پرولتاریایی در افغانستان شد، بلکه با سرسختی و مبارزه جدی، علیه انحرافات، بزدلی‏ها، ارتداد و خیانت ‎ها از این درفش مستقل پرولتری دفاع نمودند. او با جمع‏بندی تیوریکی عمیق از جریان کمونیستی و چپ کشور، نقش ارزنده و تاریخی رفیق اکرم یاری و “سازمان جوانان مترقی” را مشخص نمود و خصوصیات خطوط انحرافی (سنتریسم، اکونومیسم، پسفیسم و اپورتونیسم) را همه‏جانبه تحلیل نمود. مبارزات رفیق ضیا، علیه گرایشات انحرافی و اپورتونیستی و جمع‏بندی آن فقط محدود به داخل کشور نمی‏شد، او در افشای خطوط انحرافی و دفاع از خط پرولتری در سطح بین‏المللی سهم فعال گرفت و در تعالی و ارتقای خط مائوئیستی در جنبش انترناسیونالیستی نقش مؤثر داشت.

حزب ما، تحت رهبری رفیق ضیا با جمع‏بندی تیوریکی از جنبش کمونیستی و چپ افغانستان به گسست تاریخی دست زد. شاخص‏های این گسست عرصه‏های بسیار را شامل می‏شوند: تحزب پرولتری، استراتژی مبارزاتی، انترناسیونالیسم پرولتری، تحلیل طبقاتی جامعه افغانستان و تعیین تضاد عمده جامعه و تفکیک آن با تضاد اساسی، تعریف مشخص از تضادهای اجتماعی( ستم برزنان و ستم ملی) و فعالیت ‎های مستقل پرولتری از آن جمله‏ اند.

رفقا!
در این شرایط دشوار کرونایی که توده‏های مردم به مشکلات بسیار بزرگ مواجه‏اند، بهترین گرامی‏داشت از صدر حزب مان این است که در کنار توده‏ها باشیم، وحدت و همبستگی حزبی مان را حفظ کنیم، جای خالی و فقدان او را در رهبری حزب جبران کنیم، از خط اصول مائوئیستی حزب دفاع کنیم و مبارزه‏مان در راه کسب استقلال و آزادی مملکت و اخراج نیروهای اشغالگر از کشور و بالاخره مبارزه‏مان را برای ایجاد جامعه فارغ از هرگونه ستم، استثمار و نابرابری ادامه دهیم. این است آرزو و آرمان رفیق ضیا. آرمان رفیق ضیا آرمان ماست. ما با جان و دل از این آرمان والایی انسانی و کمونیستی حراست و پاسداری می‏کنیم.

یاد و خاطره رفیق “ضیاء”، صدر و بنیانگذار حزب ما همیشه در دل ‎های ‎مان زنده است!


زنده باد رفیق ضیا
زنده باد حزب پر افتخار ما
زنده باد مارکسیسم-لنینیسم – مائوئیسم
واحد تشکیلاتی پایه‌یی شماره ۴ حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان
۵ سرطان ۱۳۹۹