نویسنده: sholajawid

زنان و مردان رزمنده وانقلابي!اولتر از همه روز جهاني زن را به شما زنان و مردان رزمنده و انقلابي که همواره خشم تان را به مبارزه عليه امپرياليسم و ارتجاع تبديل نموده  و آماده ايد تا با تمام قدرت و توان در جهت سرنگوني نظام فرتوت وقرون وسطائي جمهوري اسلامي ايران برزميد و زنان سراسر جهان، تبريک گفته و آرزومند تحقق آرمان هاي والاي انقلابي شان در آيندهء نزديک هستيم .از نخستين روزي که 8 مارس بحيث روز جهاني زن نامگذاري گرديده يکصد سال مي گذرد، تثبيت روز زن در اثرمبارزات بي امان، پيگير و شبانروزي مليونها زن طي  سال هاي متمادي بود که در 8 مارچ سال 1908 توسط انترناسيونال دوم تأئيد گرديد.مبارزات زنان در طي اين  صد سال در سراسر جهان مسير پر پيچ و خمي را پيموده و توانسته ثمرات در خشاني را ببار آورد.انقلاب کبير اکتبر و انقلاب 1949 در چين بخصوص انقلاب فرهنگي پشتوانه و سمت و سو دهندهء قوي مبارزات آزاديخواهانهء زنان بوده وبه رشد و تقويت جنبش هاي آزاديبخش زنان دراقصأ نقاط جهان ياري رساند که البته نقش محوري را در اين مبارزات خود زنان بدوش داشتند.در دوره انقلاب کبير فرهنگي درافغانستان سازمان جوانان مترقي بنيانگذار، جنبش مائويستي بشمار ميرود که در وجود جريان شعلهء جاويد تبارز وسيع و گسترده اي يافت. در آنزمان بود که زنان �ادامۀ مطلب

بتاریخ اول نوامبریک فورم اعتراضی بمناسبت هفتمین سالگرد تجاوز و اشغال نظامی افغانستان توسط امپریالیسم امریکا و متحدینش در شهر برکلی ایالت کلیفورنیا دائر گردید. این فورم در شرائطی سازماندهی و برگزار شد که امپریالیسم امریکا در سیاست تجاوزگرانه اش به شکست های روبرو است. جنگ عراق، مقاومت مردم افغانستان، مبارزات خلق فلسطین ورقابت بین امپریالیستهای امریکائی و اروپائی، بشمول برگشت مجدد امپریالیسم روس در صحنه رقابت، امپریالیسم امریکا را وادار کرد که رنگ عوض کند. امپریالیسم امریکا اکنون همان سیاست و عملکرد های جنایتکارانه اش را در رنگ و چهره دیگری به پیش میبرد. فورم که در زیر شعار” امپریالیستهای امریکائی و ناتو از افغانستان خارج شوید!” دایر گردید به اشتراک چهل تا پنجاه نفر ساعت هفت شام دائر شد. اشتراک کننده گان که متشکل ازنیرو های مترقی و انقلابی ملیت های مختلف  اعم از زنان، مردان، نوجوانان و کلان سالان بودند در فورم فعالانه سهم گرفتند –  با جدیت و قاطعیت جنایات امپریالیسم امریکا در افغانستان و سائر نقاط جهان را افشا و تقبیح نمودند. در فورم سه پارچه از سرود های ویدیوئی جنبش جوانان انقلابی افغانستان بنمایش گذاشته شد که مورد علاقه بسیار زیاد شرکت کنندگان قرار گرفت. مطالب فورم مطابق اجندای پ�ادامۀ مطلب

اين نوشته بازتاب يک سلسله مباحثات رفيق « اختر » با … است. رفيق اختر کسي است که بيش از همه کس آقاي … را مي شناسد. خصوصا از زماني که … مسير ديگري را در پيش گرفت و سعي کرد رفيق اختر را با خود همنوا کند. اما رفيق ما با موضع غلط و انحلال طلبي تشکيلاتي و حرکت اپورتونيستي … رزميد و توانست خط سياسي- ايدئولوژيک- تشکيلاتي مائويستي را انتخاب و اختيار نمايد. درود بر مارکسيست – لنينيست – مائويست هاي واقعي ! و آفرين بر شما که در چنين شرايط حساس و تا ريخي در صدد تحليل مشخص از شرايط مشخص جهت تأسيس حزب کمونيست ما رکسيست – لنينيست – مائويست واقعي به اصطلاح خود تان برآمده ايد! آري ، در واقع اين مسئوليت بزرگ بر دوش شما مارکسيست – لنينست – مائويست هاي واقعي است تا خلق ستم ديده ما را در اين مقطع تاريخي از شر استعمار و استثمار لجام گسيخته امپرياليزم و نيروهاي فيودالي که به مثابه سگان زنجيري آن عمل مي کنند، برهانيد! به راستي که توده ها به نيروهاي مترقي، پيشرو و انقلابي اي مثل شما مارکسيست – لنينست – مائويست هاي واقعی شديداً نياز دارند.توده ها به شورش آگاها نه ضرورت دارند تا خويش را براي ابد از ستم طبقاتي خلاص نمايند. به اين اساس، نياز مبرم آنها به رهبري آگاهانه شما م ل م هاي واقعی است. پس جاي خوشي است حزبي که شما در صدد ايجاد آن �ادامۀ مطلب

نامه ذیل در ماه جولای سال گذشته به ” مائوئیست های افغانستان ” ارسال شده بود. این نامه، یک نامه سرگشاده نبود و بطور خصوصی ارسال شده بود. قصد ما از ارسال این نامه در قدم اول اعلام موضع در قبال آنها بود و در قدم دوم دعوت از ” … ” برای سفر به این دیار و صحبت رویاروی. اما متاسفانه، حسب عادت، این نامه از طرف ” مائوئیست های افغانستان ” به یک نامه سر گشاده تبدیل شد، آنهم بصورت قسمی و توام با یک برخورد توهین آمیز نسبت به واحد شماره 16هواداران حزب. برای عدم پذیرش دعوت برای سفر به این دیار و صحبت رویاروی نیز بهانه تراشی هایی صورت گرفت که ما را مطمئن ساخت که ” دوست ما ” فقط میخواهد ” از دور دستی به آتش داشته باشد ” و از همین طریق خود و دیگران را ” گرم ” نماید.” مائوئیست های افغانستان ” صرفا بخش هایی از نامه ما را بصورت کنده کنده به بحث علنی کشانده است تا گویا برای خود کلاهی از این نمد بدوزد. بنابرین برای ما راهی باقی نماند غیر از اینکه متن نامه را بصورت کامل منتشر نمائیم تا خوانندگان آن بتوانند در روشنی کامل به قضاوت بنشینند.هواداران حزب کمونیست ( مائوئیست ) افغانستان در پاکستان – واحد شماره 16 دهم مارچ 2009 رفقا سلام !امید واریم شاد و کامگار باشید. با این آرزومندی میخواهیم در رابطه با مسائلی که در ” قطعنامه ی جلسه تاریخی 24 ام دادامۀ مطلب

جلسه عمومی هواداران حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان واحد کانادا، به اشتراک نماینده حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان، در ماه قوس 1391 ( دسامبر 2012 ) دایر گردید.در ابتدای جلسه، نماینده حزب از وضعیت داخل کشور و اوضاع جنبش کمونیستی بین المللی، مشخصاً تلاش احزاب مارکسیست ـ لنینیست – مائوئیست کشورهای مختاف جهان، به شمول حزب کمونیست (مائوئیست) افغاستان، برای ایجاد یک تشکیلات بین المللی نوین کمونیستی، معلومات فشرده ای ارائه نمود.سپس گفتگو در مورد فعالیتهای هواداران حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان در کانادا آغاز گردید. جلسه جمعبندی نمود که هواداران حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان دارای دو نقطه قوت و دو نقطه ضعف است. نقاط قوت هواداران حزب در کانادا، ارتباط فشرده آنها با حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان در داخل کشور و حزب کمونیست انقلابی کانادا در خود کانادا است. نقاط ضعف هواداران حزب در کانادا، معدودیت این هواداران وهمچنان پراگنده بودن آنها در شهرها و مناطق مختلف کانادا است.در جلسه تاکید گردید که هواداران حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان در کانادا باید در پرتو هدایات و رهنمود های حزب و در رابطه فشرده با حزب و همچنان رابطه نزدیک با حزب کمونیست انقلابی (کانادا) برای تقویت نقاط قوت و غلبه بر نقاط ضعف شادامۀ مطلب

محو بیداد، رایگانی نیست   شعله را بیم جان‌فشانی نیسترزمجویان، شکوه تاریخ اند    مرگ‌، فرجام زندگانی نیست«م‌ن» ما هواداران حزب کمونیست (مائوئیست)افغانستان به روز پنجشنبه تاریخ هفت قوس، مراسم یادبود جان‌باختگان شعله‌یی را که در سال‌های ۵۷ و ۵۸ توسط رویزیونیست‌های «خلق» و «پرچم» به قتل رسیده‌بودند در شهر وین اتریش برگزار کردیم و در این مراسم به یاد رفقای جان‌باخته و به‌ویژه رفیق‌اکرم یاری، رهبر و بنیان‌گذار جنبش مائوئیستی‌ای افغانستان با مشت‌های گره‌کرده به‌ پا خاستیم و برای یک دقیقه سکوت اختیار کردیم و نیز شمعی را به یاد آن عزیزان بر افروختیم و یاد‌شان را با قلب‌های مملو از محبت رفیقانه گرامی داشتیم.باید گفت که یک تن از رفقای ما در این مراسم به فداکاری‌ها و نقش پیشاهنگان انقلابی‌ای افغانستان که برای حفظ صفای ایدئولوژی‌ای کمونیستی جهت رهایی‌ای طبقهٔ کارگر و توده‌های خلق جان‌شان را فدا کرده‌بودند، به سخنرانی پرداخت. وی جنایات سوسیال‌امپریالیزم و مزدوران آن را به نقد کشید و نقش خائنانهٔ آن‌ها را به‌مثابهٔ دشمنان قسم‌خوردهٔ طبقهٔ کارگر و توده‌های خلق یادآوری کرد و به عدم موجودیت حزب پیشاهنگ طبقهٔ کارگر و عدم تمرکز نیروهای انقلابی‌ای شعله‌یی بر محور ایدئادامۀ مطلب

روز پنج ‌شنبه اول ماه مه هم‌صدا و هم‌گام با کارگران جهان، شهر تورنتو نیز شاهد تجلیل باشکوه ازاول ماه مه بود. صدها نفر از کارگران و مردم آزادیخواه، احزاب و سازمان‌های چپ و کمونیست از کشورهای مختلف در آن شرکت داشتند و صف طبقاتی خود را در مقابل سرمایه داری به نمایش گذاشتند.شرکت‌ کنندگان ساعت 5:30 بعد از ظهر در الن گاردن ( (Allan Gardensتجمع کردند و مراسم با سرود های انقلابی، پخش فلایرها و نشرات احزاب و سازمان های مختلف آغاز شد. سپس مظاهره کنندگان با حمل بیرق ها، پلاکارد ها و سردادن شعارهای ضد سیستم سرمایه داری اقدام به راه‌پیمایی کردند. راه‌پیمایی تا کوینز پارک (Queen’s Park ) یعنی محل پارلمان انتاریو ادامه یافت. در مسیر راه در تقاطع یانگ و کالیج (young & college ) از جانب عده ای از برگزار کنندگان راه‌پیمایی سخنرانی هایی صورت گرفت. در این سخنرانی ها از وضعیت کارگران یعنی بیکاری و فقر و فلاکت کارگران و بخصوص فقر و فلاکت کارگران مهاجر و بومی های کانادا و هچنان از وضعیت بی خانمان ها ( homeless ) صحبت بعمل آمد. بعداً راه پیمایی ادامه یافت و در کوینز پارک خاتمه یافت.قابل یاد آوریست که هواداران حزب کمونیست (مائوئیست ) افغانستان و رفقای آر سی پی کانادا دوشا دوش هم حرکت میکردند. رفقای آر سی پی بنر بزرگی را که در آن عکس صدر مائوتسادامۀ مطلب

محفل یادبود جانباختگان جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین افغانستان به روز 21 نوامبر برای اولین بار در شهر تورنتو در کانادا برگزار گردید. محفل از قبل بصورت وسیعی در فیس بوک، لیست خدمات و همچنان از طریق پوستر تبلیغ شده بود. پوستر تبلیغ محفل در نقاط مختلف شهر، در مرکز شهر و چندین دانشگاه تورنتو بصورت وسیع نصب شده بود.در محفل در حدود 40 – 50 نفر شرکت کرده بودند. رفقای حزب کمونیست انقلابی کانادا برای تدویر محفل کمکهای مفیدی به عمل آورده بودند. یک رفیق سخنران اصلی در محفل بود. متن این سخنرانی ذیلاً ارائه می گردد:آنچه در ذیل می خوانید متن سخنرانی اصلی ارائه شده به محفل برگزاری 7 قوس در شهر تورنتو در کانادا است. اصل سخنرانی به انگلیسی است و ترجمۀ آن به دری بصورت آزاد صورت گرفته است.رفقای عزیز!از شما بخاطر برگزاری محفل امشب بی نهایت سپاسگذارم. بعضی از شما رفقا از شهرهای دیگر به اینجا آمده اید و اجرای این کار در این هوای سرد واقعاً نیاز به یک تعهد نیرومند دارد.من از سازماندهندگان این محفل، از پی. آر. ای. سی.، آر. اسو ام.، هواداران حزب کمونیست انقلابی کانادا و و همچنان هواداران حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان بخاطر تدویر محفل کنونی تشکر می کنم. این کار واقعاً در انطباق با روحیۀ انترناسیونالیستی پرولتری صورت �ادامۀ مطلب

خانم‌ها و آقایان!محفل امروزی ما برای فرخنده که در افعانستان توسط ستمگران و زن ستیزان به‌قتل ‌رسید، برگزار شده‌است. خوشحالم که در اینجا تشریف آورده‌اید و ما را در جهت برگزاری یادبود فرخنده، یاری کرده‌اید!آری، طوری که می‌دانید باز هم روسیاهی دیگری برای رژیم دست‌نشانده و فاسد و باداران اشغالگر امپریالیستی آن که جهت برقراری دموکراسی دروغین و دفاع از حقوق زن در افغانستان شیادانه گلو پاره می‌کنند، رخ داده‌است. این روسیاهی از پیشانی چرکین این فرومایگان و زن‌ستیزان ابداً پاک نخواهد شد. این بار پولیس رژیم پوشالی به‌شکل علنی شریک و زمینه‌ساز قتل فرخنده، دوشیزۀ جوان افغانستانی می‌باشد که به‌اثر دسیسۀ ملای تعویذنویس مرتجع و مکار در زیارت شاه دوشمشیره به اتهام سوختاندن قرآن با سنگ و چوب به‌دست مردان و زنان خشن و ناآگاه به‌روز پنج‌شنبه، نوزدهم مارچ، در یکی از آخرین روزهای سال 1393 خورشیدی در سرک‌ مجاور مسجد شاه دوشمشیره در شهر کابل مظلومانه و وحشیانه به‌قتل رسید. قاتلان وحشی موتر را از روی پیکر نیم‌جان او تیر کردند و بعد جسم بی‌جان او را آتش زدند. دیدن ویدیوی قتل فرخنده تکان‌دهنده و دور از تصور انسان با وجدان است. بدین‌اساس ما از نشان‌دادن آن در محفل خودمان صرفنظر می‌کنیمادامۀ مطلب

روز اول ماه مه که روز بزرگترین و عمده‌ترین تولیدکنندهٔ طبقهٔ جامعه در عصر سرمایه‌داری‌است، از پرافتخارترین روزهای سال است. این روز همه ساله توسط طبقهٔ کارگر جهان و نیروهای متعهد کمونیستی با به‌اهتزازدرآوردن تصاویر بزرگ رهبران طبقهٔ کارگر در راهپیمایی‌ها و گردهمایی‌هاشان وجود نظام سرمایه‌داری را به لرزه در می‌آورد.بنابرآن به تمام کارگران جهان و به‌ویژهکارگران افغانستان که تحت اشغال امپریالست‌های جهان‌خوار به‌رهبری امپریالیزم امریکا و دست‌نشاندگان خائن و وطن‌فروش‌ آن‌ها قرار دارند و از هیچ‌گونه حق و حقوقی معیاری برخوردار نمی‌باشند، این روز بزرگ را برای کارگران کشور مستعمره-نیمه‌فيودالی که استبداد امپریالیستی و دینی در آن بیداد می‌کند،شادباش می‌گوییم.گرچند احزاب سرمایه‌داری و ریویزیونسیت‌های شرمنده ‌از انقلاب نیز در روز اول ماه مه با راهپیمایی و گردهمایی‌ها از روز جهانی کارگر تجلیل به‌عمل می‌آورند، ولی هدف‌شان گمراه‌کردن کارگران جهت حفظ و بازتولید نظام سرمایه‌داری و افکار مرتبط بانظام تولیدی حاکم است، ولی برعکس هدف عمده و برجستهٔ کمونیست‌های واقعی و انقلابی، تعهد و تجدید تعهد برای انقلاب در جهت براندازی نظام فاسد، جنایت‌کار، جنگ‌افروز، غارتگر، سادامۀ مطلب

آیا دا سازمان یو مارکسیستی – لنینیستی – مائوئستی سازمان دی او که د دوی د پوښښ لاندی یو رویزیونیستی او تسلیم طلبه سازمان دی؟ هغه څوک چی  د اشغالګرو په و‌ړاندی سر تیت کړی د هغوی په لاس جور شوی قانون اومنی په پارلامانی ټولټاکنو کی برخه واخلی د امریکا امپریالیسیزم او د هغوی د شریکانو لاسپوڅی رژیم د اولسمشری ټولټاکنو ته کمپاین وکری نو د دی څخه جوته ده چه دا یو رویزیونیستی سازمان دی.لدوی څخه دا توقع نشی کدای چی د افغانستان کمونیست (مائوئیست) ګوند سر یو ځای د اشغال په وړاندی مسلحانه مبارزه وکړی دا د وخت ضایع کول دی او دوی باید د کمونیستی- مائوئیستی ګوندنو او سازمانونو له نوملړ نه لری شی ځکه دوی تنها د کمونیزم څادر په ځان راتاو کړی په باطن کی یو ریزیونیستی سازمان دی. دا سازمان یا ګروه څه وخت او څنګه را پیدا شوه او د چا له خوا رهبری کیدله؟  کله چه روسی سوسیال امپریالیزم د خپلو ګوداګیانو لپاره د داود خان نظام په ضد کودتا وکړه او د خلق دموکراتیک ګوند یی قدرت ته ورساوه او بیا پخپله سوسیال امپریالیزم افغانستان اشغال کړ. دوی د خپل لاسپوڅی رژیم ((خلقیان)) او پرچمیان پدی پوهیدل که چیری شعله یان د یوعلمی او مدونی برنامی په لرلو سره اسلحه په لاس واخلی نو کولایشی چه زمونږ حکومت نسکور کړی نو هغه وو چه کی جی بی استخباراتی ادامۀ مطلب

با خبر درگذشت رفیق و همرزم انقلابیون (ق.س.م)، اعضای اتحادیۀ پناهندگان ملی و دموکرات افغان‌های مقیم اتریش (حریت) در یک گردهمایی اضطراری تأثرات عمیق خود را ابراز داشتند و اشاره بر اینکه چون از آوان تأسیس سازمان جوانان انقلابی و درگذشت انسان‌های رزمنده و انقلابی، هیچ‌گونه آثاری به‌دسترس ما باقی نیست و یا هم اگر باقی‌است خیلی کم و غبارآلود است، ولی با درگذشت این رفیق فعال و رزمنده، نیروهای آزادیخش‌‌ـ‌ملی و انقلابی، بل‌الخاصه حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان سعی ورزند تا داشته‌های تئوریک و نظرات انقلابی این رفیق و آن‌هائی که پس از آن در می‌گذرند، قبل از وفاتشان به‌دست داشته باشند تا باشد که در آینده با تأکید به‌اعمال انقلابی آن‌ها و تکیه بر اسناد به‌جاگذاشتۀشان در راه ادامه و گسترش نیروی جوان ما کمکی باشد و جلایش این دُرهای گرانبها مثال زندۀ در راه تحرک بیشتر تبلیغاتی و انقلابیون جوان ما گردد. اینک اتحادیه ضمن ابراز عمیق‌ترین تأثرات خود تأکید دارد که در حالت تبلیغاتی و ابراز نظرات انقلابی، بر جانبازی این عزیزان به‌عنوان چراغ روشن راه آینده، تکیه داشته باشد. هر آنچه که رفقای ما در پخش اعلامیۀ درگذشت رفیق ما (ق.س.م) و با تأکید از اعمال انقلابی این رفیق اشا�ادامۀ مطلب

اگر اکرم یاری – پیش از چهلمین سالگرد زادروزش – تیرباران نمیشد، امروز سپیدار آزادیخواهی در آستان هشتادسالگی می‌ایستاد.زندگی مرگ‌آزما داشت. کودک بود، به او گفتند: برادر مهترت در گوشۀ دوردست جهان کشته و به دستور شاه در کابل به خاک سپرده شد. در دهۀ 1940، او که نام پایتخت سرزمین خود را نشنیده بود، چگونه میدانست که سرور یاری از امریکا زنده برنگشته‌است؟ نمیدانست که چرا خودش ناگهان “شهزاده” نامیده شد و از دامان خانواده در جاغوری/ غزنی رهسپار ارگ شاهی کابل گردید؟ چرا این نوجوان گروگان نقش سپر را بازی کرد تا از شورش خانواده، خویشاوندان و هزاران ستمدیده دیگر در برابر نظام سلطنت پیشگیری شود؟ و چراهای دیگر …اندوه دارد دانستن این راز که زندگی پربار اکرم یاری از پنج سال 1965 تا 1970 فراتر نمیرود. هر آنچه هواخواهان و بدخواهان از وی میدانند، ریشه در همان نیم دهه میرساند.در هژده سالگی – 1958 – به رونق ارگ پشت پا زد و روآورد به اندیشۀ مبارزه طبقاتی. در کمتر از سه سال دریافت که باورهای عبدالرحمان محمودی و غلام‌ محمد غبار با ارزشهای پیدا و پنهان شان نمیتوانند پاسخگوی نیاز روزگار آشفتۀ کشاکش میان دو اردوگاه دارای موضعگیری سوسیالیستی – اتحاد جماهیر شوروی و جمهوری مردم چین – با دو بازتاب ناهمگون در افغانستان باشد.از همین‌روادامۀ مطلب

  برنامه و اساسنامه حزب كمونيست ( مائوئيست ) افغانستان محصولي از مبارزات طولاني جنبش كمونيستي بين المللي و ثمره بزرگ مبارزات جنبش كمونيستي كشور و دستاورد جانفشاني هاي شهداي اين جنبش است. در شرايطي كه امپرياليست ها گرد باد شوم تهاجم و تجاوز عليه خلق ها و پرولتارياي جهان به راه انداخته و افغانستان را به يكي از مراكز اين گرد باد تبديل كرده اند، آغاز و پيشرفت پروسه وحدت جنبش كمونيستي ماركسيستي ـ لنينيستي ـ مائوئيستي افغانستان، تدوير كنگره وحدت و تاُمين وحدت اين جنبش در يك حزب كمونيست واحد، كه برنامه و اساسنامه حزب كمونيست ( مائوئيست ) افغانستان تبلور برجسته آن است، يك ضد حمله كمونيستي اصولي شجاعانه و مناسب به شمار مي رود.    اينك به روشني پيدا است كه شعله ي بر افروخته شده توسط پيشروان ما و در پيشاپيش آنها رفيق شهيد اكرم ياري، نه تنها در زير ” خاكستر جاويد ” مدفون نگرديده است، بلكه با گذار از پيچ و خم هاي فراوان، عليرغم تحمل بزدلي ها، انحرافات، خيانت ها و ارتداد بسياري از رفقاي نيمه راه و دشمن شاد و وارد آمدن صدمات و ضربات بيشماري بر پيكر آن، فروزان تر از پيش بر افروخته و مشتعل است و مي رود تا بر خرمن هستي دشمنان آتش افگند، آتش بزرگ، آتش عظيم.     برنامه و اساسنامه حزب كمونيست ( مائادامۀ مطلب

برای دانلود روی عکس کلیک کنید: https://cmpa.io/blog/2021/03/09/%d8%b4%d9%85%d8%a7%d8%b1%d9%87-%db%b2%db%b9-%d8%af%d9%88%d8%b1-%da%86%d9%87%d8%a7%d8%b1%d9%85-%d8%ad%d9%88%d8%aa-%db%b1%db%b3%db%b9%db%b9-%d9%85%d8%a7%d8%b1%da%86-%db%b2%db%b0/ ادامۀ مطلب