بیست سال قبل اشغال‌گران امپریالیست به رهبری امپریالیزم اشغالگر امریکا، افغانستان را مورد تجاوز وحشیانه خود قرار دادند و بالاخره افغانستان را به اشغال خود در آوردند. در این حمله وحشیانه و تجاوزکارانه هزاران نفر از مردمان بی‌دفاع و ستم‌دیده این کشور جان باختند و هزاران نفر زخمی و آواره گشتند. نیروهای ارتجاعی و میهن فروش جهادی همراه با ملیشه‌های بد نام‌شان پا در رکاب امپریالیست‌های اشغالگر گذاشته و منحیث ارتش پیاده نظام اشغال‌گران وارد عمل شدند و در این جنایت دستان خود را به خون مردم بی‌دفاع کشور آلوده کرده و در خوان یغمای پرخون اشغال‌گران امپریالیست شریک شدند.
حملۀ تجاوزکارانه به افغانستان زیر شعارهای فریبنده “مبارزه علیه تروریزم”، “آزادی زنان از قید اسارت طالبان قرون وسطایی” و “دموکراسی” انجام یافت.
تسلیم طلبان، که از خوشی در پیراهن نمی‌گنجیدند به رقص و پای کوبی پرداخته و اشغال کشور را «بارقۀ امید در چشمان اشکبار مردم ستم دیده افغانستان» نامیدند. ما از همان ابتدای اشغال کشور علیه تجاوز و اشغال‌گری موضع خود را مشخص نموده و اعلان نمودیم که این شعارهای کذایی فقط روپوشی برای تجاوز و اشغال‌گری و انقیاد کامل کشور و مردمان کشور است. و در همان زمان نیز تاکید کردیم که اکثریت بنیادگرایان قرون وسطایی (احزاب جهادی هفت گانه و هشت گانه) از حمایت بی‌دریغ اشغال‌گران امپریالیست برخوردار بوده و زیر بال و پر اشغال‌گران رژیم دست‌نشانده تجمع نموده اند و صرفاً یک اقلیت کوچک از این بنیادگرایان در تعارض با اشغال قرار گرفته اند.
حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان بارها این مطلب را بیان نموده که هرگاه منافع اشغال‌گران امپریالیست و بخصوص اشغال‌گران امریکایی تقاضا نماید حاضر است تا تمامی دست‌پروردگان دیروزی و امروزی خود را زیر یک سقف جمع نماید و از خیر تمامی این شعارها بگذرد. چندین دور مذاکرات اشغال‌گران امریکایی با طالبان و سر انجام امضاء “توافق‌نامه صلح” میان شان این حقیقت را تثبیت نمود.
بعد از “امضای توافق‌نامه صلح” میان امریکایی‌ها و طالبان، حزب کمونیست(مائوئیست)افغانستان با صراحت بیان نمود که:” طالبان به امپریالیزم اشغالگر امریکا تسلیم شدند” از آن به بعد حزب ما در مورد جنگ در افغانستان بعنوان یک جنگ ارتجاعی داخلی ـ استخباراتی موضع‌گیری نمود و اعلان نمود که این جنگ حتی جنگ مقاومت قسمی ارتجاعی نیست، بل‌که جنگی است به منظور امتیازگیریهای بیش‌تر در میز مذاکرات. حزب ما از تمامی نیروهای انقلابی ملی و دموکرات می‌خواهد تا در شرایط کنونی فریب طرفین جنگ را نخورند، بل‌که تلاش نمایند تا این جنگ را بعنوان یک جنگ ارتجاعی داخلی محکوم نموده و چهره‌های خائنانه‌ای که زیر نقاب دفاع از وطن پنهان گردیده افشا نموده و جداً تلاش صورت گیرد که این جنگ به جنگ مقاومت ملی مردمی و انقلابی تبدیل گردد.
مردم ستم‌دیده افغانستان!
جنگی که همین اکنون در افغانستان به شدت جریان دارد و روزانه هزاران نفر کشته، زخمی و معلول می‌شوند و هزاران نفر آواره می‌گردند، جنگی ارتجاعی داخلی است که به منظور امتیازگیریهای بیش‌تر در میز مذاکرات صورت می‌گیرد. فقط قربانی اصلی این جنگ مردمان ستم‌دیده افغانستان اند.
مردم رنج‌کشیده افغانستان!
نیروهای ارتجاعی جهادی که امروز زیر نام “جبهه مقاومت مردمی” سر بلند نموده و زیر نام “دفاع از حیثیت، ناموس و سرزمین” تلاش به بسیج مردم دارند، نیروهایی میهن فروش و جنایت‌کاری اند که هیچ ارتباطی به منافع علیای کشور نداشته و ندارند. آن‌ها مانند باداران اشغالگر شان زیر نام فریبنده ” دفاع از حیثیت، ناموس و وطن” فقط خواهان تامین منافع خود و حفظ دارایی‌های باد آورده شان می‌باشند. آن‌ها به خاطر حفظ دارایی‌هایی شان مجبور اند که سلاح بردارند. بدین اساس به حیله و نیرنگ متوسل شده و به فریب مردم می‌پردازند تا آن‌ها را به قربان‌گاه بفرستند تا دارایی‌های باد آورده شان حفظ گردد.
حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان جنگ کنونی را بعنوان یک جنگ ارتجاعی داخلی که در راستای تأمین منافع امپریالیزم و انقیاد هرچه بیش‌تر کشور و مردمان کشور جریان دارد محکوم نموده و وظیفه و رسالت خود می‌داند که برای آگاهی توده‌ها و افشای چهره‌های ارتجاعی به تبلیغ و ترویج گسترده‌ای بپردازد.
حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان با جدیت تلاش می‌ورزد تا حالت تدارکی را برهم زده و به حالت برپایی جنگ مقاومت ملی مردمی و انقلابی گذر نماید.
بناءً از تمامی نیروهای مائوئیست انقلابی، ملی و دموکرات می‌خواهد که برای افشاء نمودن چهره‌های نیروهای ارتجاعی (طرفین جنگ کنونی) در این راستا هم‌کاری جدی نموده تا توده‌های ستم‌دیده کشور بیش‌تر از این فریب حیله و نیرنگ نیروهای ارتجاعی را نخورند و قربانی حیله گری شان نشوند.
باز هم مکرراً تاکید می‌ورزیم که جنگ جاری کشور، جنگی به خاطر منافع علیای کشور نه، بل‌که جنگی است ارتجاعی داخلی که به خاطر تأمین منافع ارتجاع داخلی و باداران بین‌المللی شان و هم‌چنین انقیاد بیش‌تر کشور و مردمان کشور جریان دارد.
بناءً وظیفه و رسالت همه نیروهای مائوئیست است که با درک نیاز عاجل مبارزاتی کنونی در جهت تحکیم وحدت بکوشند وهرچه جدی‌تر تلاش نمایند که جنگ ارتجاعی داخلی کنونی را به جنگ مقاومت ملی مردمی و انقلابی (شکل مشخص کنونی جنگ خلق) در افغانستان تبدیل نمایند.
