تحریف سند پیش‌نهادی حزب به جلسه تدارکی بین المللی
تز ضد انقلابی علیه
حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان
تحریف سند ارائه شدۀ حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان به جلسه تدارکی بین المللی در جنوری 2020 میلادی توسط ملیار یک ارتداد مسلم و انحراف عمیق نسبت به برنامه و ایدئولوژی حزب که توسط رفیق ضیاء و رفقای همرزمش ترسیم شده است، می‌باشد. بدون خشکاندن ریشه چنین انحرافات عمیق، استحکام و گسترش حزب غیر ممکن است. به همین ترتیب بدون خشکاندن چنین انحرافی شعار برپایی پیش‌برد جنگ مقاومت ملی مردمی و انقلابی نیز غیر ممکن است و این شعار به یک شعار میان تهی تبدیل خواهد گردید.
جنبش بین المللی کمونیستی و انقلابات پیروزمند پرولتاریای جهان گواه آنست که بدون مبارزه جدی و پی‌گیر علیه انحرافات عمیق ایدئولوژیک ـ سیاسی و ریشه کن نمودن کامل آن نمی‌توان پیروزی انقلاب را تضمین نمود.
انحرافات عمیق ایدئولوژیک ـ سیاسی که به رویزیونیزم منتهی می‌شود، هیچ‌گاه در میان نیروهای انقلابی که مارکسیزم ـ لنینیزم ـ مائوئیزم را راهنمای اندیشه و عمل خود قرار می‌دهند جای ندارد. چنین انحرافاتی فقط در میان روشن‌فکرانی که گلوله‌های شکر آلود امپریالیزم آن‌ها را فاسد نموده و در صدد توجیه پرگویی و بی عملی خویش اند به سادگی جا باز می‌کند، زیرا آن‌ها ادامه حیات حقیرانه‌شان را در چنین انحرافی جستجو می‌کنند.
هر گاه بخواهیم تصویر کلی از انحرافات عمیق ایدئولوژیک ـ سیاسی ملیار ـ زلاند از چندین سال به این طرف و بخصوص انحراف عمیق ملیار در تحریف سند ارائه شده حزب به جلسه تدارکی بین المللی در جنوری سال 2020 میلادی ارائه کنیم، چیزی نیست جز سکتاریزم، انحلال طلبی و “چپ”نمائی در لفظ و راست روی در عمل. رفیق ضیاء در نامه مورخ 16/6/2017 بخوبی انحرافات عمیق‌شان را مشخص نموده بود. به قسمت‌های از نامه رفیق ضیاء به ملیار توجه نمائید:
« امیدوارم تماس‌های افقی بی‌دلیل شما با زلاند و حتی توظیف او به کارهای حساس حزبی توسط شما دیگر دوام نکرده باشد. ولی واقعیت این است که آن موضوع نیز توانست زمینه‌ساز تصور مربوطه در مورد زلاند گردد. کما این‌که ناهم‌آهنگی‌ها میان برخورد شما با زلاند و برخورد ما با او کارش را به تماس با ولسوال ولسوالی و مصاحبه با رادیوی محلی ولسوالی کشانده است. این در حالی است که حداقل یک فرد دیگر پس از یکی دو مصاحبۀ تسلیم طلبانه با یکی از تلویزیون‌های شوونیست و حاضر نشدن به‌انتقاد از خود اخراج شده است. زلاند نیز این کار را انجام داده است و پشیمان هم نیست و کارش را توجیه می‌کند…..
واقعیت این است که غیرفعال شدن بسیار جدی شما از لحاظ پیش‌برد مسئولیت‌های حزبی از چندین ماه به‌این‌طرف مضر و ناگوار تمام شده و تأثیرات منفی زیان‌باری به‌جا گذاشته است که خود می‌تواند زمینه‌ساز تصورات خوب در مورد شما نباشد.»
در قسمت دیگر نامه، رفیق ضیاء به ملیار چنین تذکر میدهد:
« در حرکت پارسال قبل از شروع کار رسماً و طی مکتوبی برای تان تذکر دادیم که شما در این حرکت نباید به نام … شرکت کنید بل‌که باید به نام … شرکت نمایید. اما شما این تذکر یا در واقع دستور را مطلقاً نادیده گرفتید و درج نادرست نام … در میان مشمولین شریک در حرکت تا آخر به حال خود باقی ماند و شما در جریان تظاهرات به نام … و نه …، سخنرانی کردید. برعلاوه پس از پایان یافتن حرکت حتی تا امروز حاضر نشده اید درین‌مورد توضیح دهید که چرا این گونه ناهم‌آهنگی‌های عظیم در میان فعالیت های ما وجود دارد و مسئولیت آن بر عهدۀ کی هست؟
به این هوشدار و دعوت رفیق ضیاء از ملیار توجه نمائید:
«کار علنی همیشه مضر نیست بل‌که باید راهش را پیدا کرد. این راه رسماً از طریق … در خارج از کشور جستجو و تصویب شده است.
همان گونه که نادیده گرفتن این فیصله و تصویب از راست، انحلال طلبانه است، حرکت “چپروانه” و افشاگرانه به نام … و آنهم باربار، که می تواند در آینده و حتی هم اکنون مشکلات عظیمی برای ما ایجاد نماید، خلاف اصل تشکیلاتی اضافه شده بر اساسنامۀ حزب در کنگرۀ دوم است. “چپروی” می تواند به راست روی منجر شود که متأسفانه در مورد شما حداقل برای یکبار همین گونه شده است. امیدوارم طی این سطور اهمیت موضوع را برای تان رسانده باشم.» (تاکیدات در همه جا از ما است)
نامه رفیق ضیاء در مورد ملیار گویای این حقیقت است که ملیار از سال 2016 میلادی به این سو غرق در انحرافات عمیق “چپ روی”، راست روی و حرکات انحلال طلبانه بوده است. او به هیچ‌وجه طبق دستورات و فیصله‌های حزبی حرکت نکرده است. رفیق ضیاء بدرستی درک کرده بود که حرکات “چپ روانه”، “راست روانه” و انحلال طلبانه ملیار «در آینده مشکلات عظیمی» را برای حزب بوجود می‌آورد. به همین علت بود که رفیق ضیاء از وی خواست که در پولینوم پنجم حاضر شود و پاسخ‌گوی حرکات انحرافی خود باشد. رفیق ضیاء صریحاً برایش نوشت:
«موضوع مهم، یا در واقع مهم ترین موضوع فعلی، شرکت شما در پولینوم بعدی است. …. اگر شاریدگی‌ها و کم‌کاری‌های ما، به‌صورت مشخص عدم رسیدگی منظم ما به‌ایمیل آدرس “ش.”، باعث نمی‌گردید که نامه‌های … شان[مائوئیست های افغانستان] مدت‌ها بی‌جواب بماند، من یقین دارم که ما تا حال می‌توانستیم پیش‌رفت‌های خوبی با آن‌ها داشته باشیم. …. نیامدن شما به‌پولینوم نادرست و زیان‌آور خواهد بود و کنار کشیده‌شدن تان از موقعیت فعلی در مرکز نادرست تر و زیان‌بارتر» (تاکیدات همه جا از ما است)
همان طوری که رفیق ضیاء نگران حرکات انحرافی و خطرات و مشکلات عظیم از این ناحیه برای حزب بود، به همان قسم نگران از نیامدن ملیار به پولینوم و حتی پا پس کشیدنش از عضویت کمیته مرکزی بوده است. هر دو نگرانی رفیق ضیاء درست از آب در آمد.
در قدم اول ملیار به وقت معینه به داخل کشور آمد، اما برای پاسخ‌گویی به پولینوم پنجم حاضر نگردید و همراه فامیل به دیدار زلاند شتافت. پولینوم پنجم فیصله نمود که ملیار با این بی بند وباری و انحرافات عمیق نمی تواند عضویت کمیته مرکزی را داشته باشد، به اتفاق آراء از کمیته مرکزی اخراج گردید.(1)
در پولینوم پنجم روی اخراج وی از حزب نیز بحث صورت گرفت اما بعضی از رفقا موافق به اخراج وی از حزب نگردیدند، و نظر دادند که یک مرتبه از نزدیک با وی صحبت شود و دیده شود که می‌تواند با حزب کار کند و یا نه. اگر کار کرده نمی‌توانست اخراجش حتمی است. این وظیفه در پولینوم به رفیق ضیاء سپرده شد.
گزارش رفیق ضیاء به دفتر سیاسی از دیدار با ملیار این بود که ملیار گفته است که توان پیش‌برد مسئولیت‌های سنگین را ندارد و فقط می‌تواند به نمایندگی حزب در جلسات بین المللی شرکت نماید. ملیار به رفیق ضیاء قول شرافتمندانه داده است که با صداقت از حزب نمایندگی می‌کند. بر اساس این قول رفیق ضیاء برایش وظیفه داده که منبعد به نمایندگی از حزب در جلسات بین المللی شرکت نماید. اما ملیار در اولین وظیفه پس از اخراجش از کمیته مرکزی نه صادقانه و شرافتمندانه، بل‌که کاذبانه و ریاکارانه در مقابل حزب عمل می‌نماید. سند پیش‌نهادی حزب را طبق میل خود دست‌کاری نموده و به جلسه تدارکی بین المللی جنوری سال 2020 میلادی ارائه می‌نماید. او نه تنها به این کار بسنده نکرده، بل‌که بعد از اخراج از کمیته مرکزی روابطش را با زلاند قطع نکرد و این روابط را بطور مخفیانه عمیق تر ساخت و هر دوی شان منتظر شرایط مناسب برای ضربه زدن حزب ماندند.
در ماه اکتوبر 2019 میلادی از طرف حزب کمونیست مائوئیست ایتالیا نامه‌ای به حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان رسید و از حزب خواسته شده بود تا نماینده خود را در جلسه تدارکی بین المللی جنوری سال 2020 میلادی روان نماید. دفتر سیاسی پیش‌نهادات حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان را روی دست گرفت و بعد از نهائی سازی آن را به ملیار ارسال نمود تا به انگلیسی ترجمه نموده و به جلسه تدارکی بین المللی ارائه نماید. اما ملیار این کار را نکرد و به ناستوده‌ترین شکل سند فیصله شده حزب کمونیست(مائوئیست) افغانستان را تحریف و بعد از این کار آن را به جلسه ارائه نمود. بعد از ختم جلسه تدارکی بین المللی صورت جلسه تدارکی بین المللی به ملیار تسلیم داده می‌شود که به حزب کمونیست(مائوئیست)افغانستان روان کند، چون ملیار سند فیصله شده حزب را تحریف نموده بود، لذا صورت جلسه تدارکی بین المللی را از حزب مخفی نمود و نزد خود نگه داشت، و رفیق ضیاء هرگز به این سند دست‌رسی پیدا نکرد.
باالاخره این حرکات انحرافی ایدئولوژیک ـ سیاسی ملیار ـ زلاند در سال‌های گذشته بود که آن‌ها را به سمت اپورتونیزم و رویزیونیزم رهنمایی نمود و بعد از درگذشت رفیق ضیاء هر دوی شان تلاش نمودند تا با یک معامله غیر اصولی و سازش‌کارانه با کمیته مرکزی حزب، حزب کمونیست(مائوئیست) افغانستان را از مسیر مبارزاتی ترسیم شده توسط رفیق ضیاء و رفقای همرزمش منحرف نموده و به یک حزب بی در و پیکر تبدیل نمایند که برای بورژوازی قابل قبول باشد. خوش‌بختانه که کمیته مرکزی حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان این توطئه را خنثی نمود.
علی الرغم معضلات عدیده‌ای که رو در روی حزب کمونیست(مائوئیست)افغانستان وجود دارد، انحرافات بوجود آمده توسط ملیار ـ زلاند اگر چه مساله بسیار عمده نیست، اما می‌تواند تاثیرات ناگواری بصورت آنی روی عده‌ای از اعضای حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان که هنوز بصورت درست مارکسیزم ـ لنینیزم ـ مائوئیزم را هضم نکرده اند، بگذارد. به همین علت بود که حزب کمونیست(مائوئیست)افغانستان مبارزات درونی جهت آگاهی رسانی اعضای حزب را شروع نمود و تا فعلاً شماره‌های 23، 24، 25، 26 و 27 را غرض آگاهی دهی اعضای حزب نشر نموده است و حتی به دسترس ملیار نیز قرار داده تا با روابطش برساند. این مبارزات تا زمان و شرایط مناسب بطور درونی ادامه پیدا نمود، اما فعلاً مشخص شده است که دیگر مبارزات درونی ثمر بخش نیست و باید با این انحرافات عمیق رویزیونیستی علناً مبارزات را ادامه داد. ما در شرایط و فرصت های مناسب تمامی اسناد و مدارکی که وجود دارد را منتشر خواهیم نمود.
حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان کاملاً به این امر واقف است که این امکان وجود دارد که توطئه ملیار ـ زلاند بطور آنی و بگونه آگاهانه و یا ناآگاهانه موانعی بر سر راه مبارزات حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان ایجاد نموده و تعدادی از اعضای ناآگاه را بدنبال خود بکشد، اما حزب کمونیست(مائوئیست)افغانستان معتقد است که در جریان پراتیک مبارزاتی و با تکیه بر تحلیل و تجزیه شرایط عینی جامعه و با قراردادن مارکسیزم ـ لنینیزم ـ مائوئیزم بعنوان رهنمای اندیشه و عمل در مبارزات روزمره علیه اشغال‌گران امپریالیست، رژیم دست‌نشانده و هر گونه انحرافات رویزیونیستی، اپورتونیستی و انحلال طلبانه، می‌توان تاثیرات این انحرافات را از میان برد.
حزب کمونیست(مائوئیست)افغانستان معتقد است که با درک عمیق ضرورت مبارزه علیه اشغال‌گران امپریالیست و سرنگونی قهری رژیم دست‌نشانده و استحکام و گسترش حزب، جایی برای هیچ‌گونه رویزیونیزم، اپورتونیزم و انحلال طلبی باقی نمی‌ماند.
استحکام و گسترش حزب فقط و فقط در جریان پراتیک انقلابی و رفتن در میان توده‌ها امکان پذیر است، نه در شهرها و یا اتکا به خارج نشینی.
« حزب را نباید از محیط افرادی که به آن احاطه دارند خارج دانست، حزب در داخل محیطی که بر او احاطه دارد زیست کرده عمل می‌کند. جای تعجب نیست که اغلب افکار نا سالمی از خارج در حزب رخنه می‌نماید. و برای این افکار ناسالم هم بدون شک در کشور ما زمینه وجود دارد ولو فقط از همین جهت هم باشد که هنوز و هنوز در کشور ما قشرهای بینا بینی چه در میان اهالی شهر و چه در ده وجود دارند که این افکار از آن‌جا آب می‌خورد.» ( استالین ـ مسایل لنینیزم ـ جلد دوم ـ صفحه 735 )
حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان به هیچ‌وجه نمی‌تواند مستثنی از قاعده فوق الذکر باشد. ما در طول دوران مبارزاتی حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان این وضعیت را بخوبی تجربه نمودیم و دیدیم که چگونه افراد و اشخاص با استفاده از امکانات مالی حزب به مبارزه روی آوردند و امکانات مادی حزب را در خدمت منافع شخصی خود قرار دادند و چگونه دارایی‌های حزب را حیف و میل نمودند. و روزی که تصمیم گرفته شد تا جلو این‌گونه خودسری گرفته شود، توطئه راه انداختند و حزب را مورد ضربت قرار دادند.
حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان معتقد است که ضرورت یک مبارزه وسیع ایدئولوژیک ـ سیاسی علیه انحرافات و توطئه‌های بوجود آمده در حزب که زیر نام مارکسیزم ـ لنینیزم ـ مائوئیزم صورت می‌گیرد الزامی است. حزب به پیش برد چنین مبارزه‌ای کاملاً پابند بوده و این مبارزه را تا ریشه کن نمودن کامل این انحرافات به پیش می‌برد.
اهمیت درک انحرافات اپورتونیستی ـ رویزیونیستی و افشاء آن در این است که انحرافیون مرتد (ملیار ـ زلاند) با هزاران تلاش مذبوحانه می‌خواهند تا انقلابی‌گری خرده بورژوازی خویش را انقلابی جا بزنند. کاراکتر سیاسی و انحرافات عمیق ملیار ـ زلاند را می‌توان در پراتیک چند سال گذشته شان بخوبی نشان داد.
ملیار ـ زلاند با انحرافات عمیق سیاسی که چندین سال قبل سراپا وجودشان را گرفته بود، بعد از درگذشت رفیق ضیاء علیه کمیته مرکزی حزب کمونیست(مائوئیست)افغانستان قیام نمودند، آنهم با اپورتونیزم راست با قیافه”چپ”.
حزب کمونیست(مائوئیست)افغانستان از هیچ گونه تلاشی برای افشاء چهره ریاکارانه دو فرد مذکور دریغ نخواهد ورزید، و تلاش می‌نماید تا با مبارزات درست و اصولی چهره اپورتونیستی ملیار ـ زلاند را بطور دقیق افشاء نماید و نشان دهد که وجه تاریخی این انحراف، با اپورتونیزم و رویزیونیزم یکی است.
حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان با درک نیاز عاجل مبارزاتی هم‌چنان تلاش خواهد نمود تا با نیروهای مائوئیست اصیل، چه در داخل و یا در خارج از کشور زندگی می کنند، همان‌طوری که فراخوان وحدت مائوئیست ها در 29 حوت 1393 تحت عنوان « به پیش در راه تامین وحدت سراسری میان نیروها و شخصیت های مائوئیست افغانستان! » به تصویب رسیده بود، روابط را حفظ، تعمیق و گسترش داده و این رابطه را به طور دقیق به پیش خواهد برد.
ملیار ـ زلاند بعد از درگذشت رفیق ضیاء زیر نام انتقاد از کمیته مرکزی دسته فراکسیونی خود را تشکیل دادند و عملاً در جهت تقویت این فراکسیونیزم گام برداشتند.
مبارزه بر ضد منحرفین و انحلال طلبان حیاتی ترین وظیفه را در مقابل حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان قرار داده، که عبارت است از اتحاد و همبستگی رفقای حزبی. ضرورت این کار نه تنها برای آنست که در درون حزب، افراد اپورتونیست وانحلال طلب که به توطئه علیه حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان پرداخته و می‌پردازند از صفوف حزب طرد شوند، بل‌که برای آنست که نیروهای انقلابی و صفوف حزب را برای رونق نوین انقلابی یعنی برای برپایی و پیش‌برد جنگ مقاومت ملی مردمی و انقلابی آماده سازد.
برای این که این وظیفه انجام شود، مقدم بر همه لازم به طرد عناصر انحلال طلب و توطئه‌گر از حزب می‌باشد و به تعقیب آن باید علیه این عناصر مبارزه بصورت جدی و پی‌گیر پیش برده شود.
فقط از این راه است که می‌توان یگانگی حزب را از نو برقرار نمود. این وظیفه فقط یک طرف کار را تشکیل میدهد. طرد عناصر توطئه‌گر و ناباب البته وظیفه بسیار مهم و حیاتی حزب برای وحدت و استحکام حزب بشمار می‌رود. انجام این وظیفه در حقیقت به حزب این امکان را میدهد که نه تنها عناصر توطئه‌گر را از صفوف خود طرد نماید، بل‌که این امکان را بوجود می‌آورد تا صفوف حزب را از عناصر اپورتونیست پاک نماید و حزب را برای استحکام و گسترش بیش‌تر به پیش سوق دهد.
نامه‌های مکرر سال 2017 رفیق ضیاء به خوبی نشان میدهد که ملیار- زلاند حتی از سال 2016 میلادی غرق در انحرافات ” چپ روی”، ” راست روی ” و حرکات انحلال طلبانه بوده اند که منجر به برخورد تند رفیق ضیاء بخاطر سازش با تسلیم طلبان شده بود؛ اما بعد از درگذشت رفیق ضیاء این امکان برایشان بسیار مهیا گردید تا حرکات انحلال طلبانه شان به فرکسیونیزم تکامل منفی نماید. آن‌ها اکنون می‌توانند ترکیب و اختلاط درهم برهمی از عناصر “مائوئیست” و اپورتونیست، از دوستان و دشمنان انقلاب تنظیم نمایند و به تدریج اولی‌ها را با دومی‌ها آشتی داده و در واقع اولی‌ها را تابع دومی‌ها نمایند. از همین حالا مسیر حرکی ملیار ـ زلاند مشخص است که مسیر انقلابی نه، بل‌که ضد انقلابی است.
چهره دوگانه ملیار بعد از این که صورت جلسه تدارکی بین المللی جنوری 2020 ، از طریق حزب کمونیست مائوئیست ایتالیا در جنوری 2021 بدست ما رسید، کاملاً آشکار گردید و مشخص شد که ملیار ـ زلاند دارای چهره دوگانه در حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان بوده اند.
دو رویان سیاسی درون جنبش‌های مائوئیستی هم‌چو خوره‌ای است که جنبش را از درون می‌خورد، دورویان سیاسی در داخل جنبش مائوئیستی بدترین دشمنان طبقاتی پرولتاریا و کلیه نیروهای انقلابی اند.
«معمولاً این دورویان سیاسی از خدعه و فریب آغاز کرده، سیاه کاری خود را از راه فریب ملت، طبقه کارگر و حزب طبقه کارگر از پیش می‌برند. ولی دورویان سیاسی را نمی‌توان تنها فریب دهنده شمرد. دورویان سیاسی عبارت از یک زمره اشخاص بی‌پرنسیب و جاه طلب سیاسی می‌باشند که از اعتماد ملت دیر گاهی است محروم گردیده و کوشش دارند از راه فریب، بوقلمون صفتی و عیادی و از هر راهی که باشد از نو اعتماد بدست آورند. همین قدر باشد که عنوان رجال سیاسی را برای خود کسب کنند. دو رویان سیاسی زمره اشخاص بی پرنسیب و جاه طلب سیاسی هستند که حاضرند به هر کسی تکیه کنند، خواه عناصر بذهکار، خواه ته مانده‌های جامعه، خواه دشمنان غدار ملت ـ تا این‌که در “موقع مناسب” از نو به صحنه سیاست درآمده بعنوان “زمامدار” بر دوش ملت سوار شوند.» (” تاریخ حزب کمونیست (بلشویک) اتحاد شوروی، دوره مختصر” ـ چاپ فارسی، صفحه 473)
ما این دو رویی، بی‌پرنسیبی و جاه طلبی را در وجود ملیار ـ زلاند بخوبی مشاهده نمودیم. ملیار که بعد از اخراج از کمیته مرکزی حتی جرئت نداشت که به رفیق ضیاء پیش‌نهاد عضویت علی البدل کمیته مرکزی را نماید، اما در “موقع مناسب” یعنی بعد از درگذشت رفیق ضیاء با جرئت خواهان عضویت خود و زلاند در دفتر سیاسی حزب گردید!؟
برای هدایت پرولتاریا و توده‌های زحمت‌کش افغانستان به حزب مارکسیستی ـ لنینیستی ـ مائوئیستی نیاز است. حزبی که با هر گونه اپورتونیزم، رویزیونیزم، انحلال طلبی آشتی ناپذیر و یک تن و یک پارچه علیه اشغال‌گران امپریالیست و کلیه خائنین ملی بایستد.
پرولتاریا به حزبی که متشکل از افراد حرفه‌ای که کار یکدیگر را دنبال نموده و فن مبارزه با پولیس را بخوبی درک کرده باشد، و انضباط حزبی را جداً مراعات نماید، نیاز دارد. فقط چنین حزبی شایستگی رهبری پرولتاریا را براه انقلاب می‌تواند داشته باشد.
سند تحریف شده توسط ملیار را با مقایسه‌ای سند اصلی ارائه شده حزب کمونیست(مائوئیست)افغانستان به جلسه تدارکی بین‌المللی در جنوری سال 2020 را که همین اکنون تحت کار است به صورت مفصل نقد خواهیم نمود و به دسترس خوانندگان قرار خواهیم داد، تا ماهیت رویزیونیستی و اپورتونیستی ملیار بر همه‌گان آشکار گردد.
——–
- زلاند نیز در سال 1392 خورشیدی نسبت به حرکات ضد اخلاقی و ضد حزبی از حزب کمونیست (مائوئیست)افغانستان اخراج گردید و بعد از چند سال، درخواست عضویت به حزب را داد که از طرف دفتر سیاسی حزب به شدیدترین وجه بعنوان یک خط ضد حزبی مورد انتقاد قرار گرفت و برایش توضیح داده شد که اگر بخواهد عضویت حزب را کسب نماید باید صادقانه عمل‌کرد خویش را مورد انتقاد قرار دهد. زلاند در سال 1395 خورشیدی در یک توبه نامه به کمیته مرکزی حزب این گونه اعتراف می‌نماید:
« به کمیته مرکزی حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان
رفقای محترم!
ازينکه بخاطر ابتلا به انحرافات ايديولوژيک- سیاسي و تشکیلاتي اي که بار اول باعث مجازاتم در حد تنزيل موقعیت هاي حزبي ام و محروم شدنم از شرکت در کنگره سراسري دوم حزب گرديد و بار دوم باعث اخراجم از حزب شد، هم خودم را در طي چند سال گذشته از شرکت در مبارزات انقلابي حزب محروم ساختم و هم به حزب زيان رساندم، صمیمانه و صادقانه شرمنده ام.…»
زلاند
(2016/8/12) 1395/5/2
******************************************************************************
بعد از درگذشت رفیق ضیاء کاملاً مشخص گردید که برخورد دو نفر اخراجی به حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان نه صمیمانه بوده و نه صادقانه، بل‌که یک برخورد فریب‌کارانه، کاذبانه، ریاکارانه و کاسب‌کارانه بوده است.
