سند تحریری رفیق م: یاد و خاطرات رفیق ضیاء بطور همیشه در قلب ها جاودانه خواهد ماند

---

مسیر شهر آزادی

غم مرگ عزیزان به خاک افتاده سنگین است      

دل یاران  به سوگ رفتگان رنجوروغمگین است

ولی نبود غم واندوه علاج رنج ودرد ما 

مداوا بهر درد ما بود عزم نبرد ما

زخصم ددمنش جز قتل وغارت انتظاری نیست  

به جنگ ما به جز فتح و فنا دیگر شعاری نیست

درین پیکار خشم آگین سر دشمن به سنگ کین   

بکوبیم یا که او سازد تن ما را به دارآذین

هزاران مانده ازاین ره هزاران دیگر پایند 

هزاران رفته در این ره هزاران دیگرآیند

مسیرشهر آزادی دراز است، پیچ وخم دارد  

سرود رهنور دانش خوش آوا زیر و بم دارد

هزاران جان فدا باید تیار از بهر قربانی   

که بزم انقلاب است این نه بزم عیش و مهمانی

سال گرد جان گداز صدر حزب کمونیست مائوئیست افغانستان را به تمامی اعضای حزب ودیگر احزاب کمونیست جهان که پیوند مبارزاتی به حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان داشته و دارند تسلیت عرض می‌کنم. رفیق ضیاء صدر حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان هم رزم و قافله سالار جنبش چپ سرزمین ما و پرولتاریای بین المللی اگر امروز درمیان ما حضور ندارد ولی آرمان هایش در سطح ملی وبین المللی طرفداران و هواخواهان زیادی دارد که تاریخ آن را ثبت نموده و در قلب هر انسان مبارز و آگاه باقی خواهد ماند.

از زمان بنیان گذاری “سازمان جوانان مترقی” توسط رفیق اکرم یاری، افراد زیادی  در پروسه مبارزاتی وانقلابی جنبش دموکراتیک نوین افغانستان درمیان رهروان راه  این جنبش وجود داشته اند که به خیل رفته گان راه آزادی ، دموکراسی و عدالت اجتماعی پیوستند و  تاریخ هم گواه مبارزاتی شان است. اما رفیق ضیاء سردار این قافله سالاران انقلابی بود که جنبش نوین کمونیستی کشور را در نیمه دهه شصت خورشیدی از زیر خاکستر دفن شده بیرون کشیده و با ارزیابی همه جانبه آن از جنبه های منفی آن گسست نمود و جنبه‌های مثبت آن را تکامل داد و تا آخرین روزهای حیاتش بخاطر حفظ و پاکیزه نگه داشتن آن با هر نیروی ارتجاعی و انحرافی مبارزاتش را دقیقاً پیش برد.  

تعیین خط درست و اصولی مارکسیستی ـ لنینیستی ـ مائوئیستی واندیشه پیش‌رو انقلابی اش معیاری است بر جاودانه بودنش، که برای نسل انقلابی آینده برای پیش‌برد انقلاب دموکراتیک نوین افغانستان مایه امیدواری است.

رفیق ضیاء خط درست وانقلابی را درشرایط اشغال سوسیال امپریالیست‌های “شوروی” درکشورانتخاب کرد وبه عنوان یک انقلابی صادق درشرایطی که سازمان آزادی بخش مردم افغانستان درجهت مخالف خواسته‌های واقعی مردم تن به تسلیمی، تسلیم طلبی و سازش در برابر تیوری سه جهان داد، از پذیرفتن نظریات غلط خود داری کرد و چون یک انقلابی پرشور ولی آرام و پرکار ، منضبط درعرصۀ مبارزات ملی و بین المللی مسیر خود را بر مبنای اصول مارکسیستی ـ لنینیستی ـ مائوئیستی معین ساخت.  

رفیق ضیاء شناخت دقیق و عمیقی نه تنها از اشکال و انواع رویزیونیزم داشت، بل‌که امپریالیزم را با تمام خصوصیاتش بدرستی شناخته بود. او دقیقاً می‌دانست که امپریالیزم هیچ‌گاه با فیودالیزم مبارزه نمی‌کند، بل‌که از وی حمایت می‌نماید. او دقیقاً درک نموده بود که امپریالیزم با مجموع قدرت مالی و نظامی آن در افغانستان نیروی است که از بقایای فیودالی با تمام روبنای بوروکراتیک و میلیتاریستی آن پشتیبانی می‌کند و به آن الهام می‌بخشد. آن‌را می پروراند و حفظ می‌کند. او مبارزه با تسلیم شدگان و تسلیم طلبانی که معتقد بودند که امپریالیزم «کشور آباد می‌کند و طبقه کارگر را رشد می‌دهد» بدون وقفه شروع نمود و نشان داد که این یک خیال خام و یک رویا بیش نیست. به این اساس  مبارزه با تسلیم طلبی را جزء لاینفک مبارزه با اشغال گران امپریالیست ورژیم دست نشانده می دانست.

اشغال‌گران امپریالیست با شکل‌دهی یک رژیم دست نشاند با حاکمیت شئونیزم میلیتی و جنسی، فرهنگ شئونیزم فیودالی را تقویت نمود و آن را بسط و گسترش داد، ایجاد مدارس دینی با هزینه‌های هنگفت مالی نمونه بارز آن می‌باشد. رفیق ضیاء تمام این خصوصیات را از شروع تجاوز و اشغال‌گری به افغانستان از دید مائوئیستی بررسی نموده و برنامه کنگره وحدت بیان فشرده نظرات حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان تحت رهبری رفیق ضیاء است.

رفیق ضیاء دارای شناخت متعالی از دانش پرولتاریایی در عرصه ملی و بین المللی بود. ما کمبودش را در نبودش بخوبی درک می‌کنیم و متیقین هستیم که رفیق ضیاء فنا ناپذیر گردید.  رفیق ضیاء از دهه شصت خورشیدی به این طرف با تکامل خط مائوئیستی رفیق اکرم یاری و کاربست آن در شرایط مشخص افغانستان رسالت خود را بطور شایسته‌ای انجام داده است.

در شرایط اشغال کشور توسط نیروی متجاوز و اشغال‌گر آمریکا و ناتو، تآسیس حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان را بنیان گذاری کرد، و حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان از همان بدو تاسیس مارکسیزم – لنینیزم – مائوئیزم را بعنوان ایدئولوژی رهنمای اندیشه و عمل خود پذیرفته و به کار بسته است. مارکسیزم ـ لنینیزم ـ مائوئیزم  یک ایدئولوژی پرولتاریائی بین  المللی است وخصلت جهان شمول دارد به همین جهت در شرایط مشخص هر کشور منجمله افغانستان قابل تطبیق است. بدین لحاظ در اساس‌نامه حزب قید گردیده که حزب کمونیست  (مائوئیست) افغانستان یک حزب سیاسی پرولتاریائی وپیش آهنگ پرولتاریائی درافغانستان است واز لحاظ تئوری در صف مقدم پرولتاریا وتوده ها قرار دارد ومبارزات انقلابی درجامعه یک جریان متداوم است که باید در متن و بطن پیش برد مبارزات انقلابی در جامعه پیوسته ادامه داشته باشد. دردرون حزب نیز مبارزات دو خطی بر سر حفظ وتکامل خصلت پرولتری حزب از یک جانب وقلب ماهیت نمودن واز بین بردن ازجانب دیگر دائما بروز می‌نماید. این مبارزات انعکاس مبارزات طبقاتی جامعه در درون حزب است و بصورت اجتناب ناپذیری با فراز و نشیب تبارز می نماید.

رویزیونیزم فلسفه مارکسیستی ـ لنینستی ـ مائوئیستی، اقتصادی سیاسی وآموزش‌های سوسیالیزم علمی را نفی می کند وفلسفه ماتریالیزم دیالکتیک و ماتریالیزم تاریخی را مردود می شمارد وتحول ساده وآرام را به جای دیالکتیک زرنگ و انقلابی می نشاند اکلکتیزم را جای گزین دیالکتیک می‌کند، این شیوه کار هیچ گونه نظریه انقلابی و جامعی در پروسه تکامل اجتماعی به دست نمی‌دهد.

رفیق ضیاء این مسایل را دقیقاً درک و هضم نموده بود و به همین دلیل او نه تنها مبارزاتش را علیه اشغال‌گران امپریالیست و رژیم پوشالی بعنوان دشمن عمده پیش برد، بل‌که درعرصه مبارزاتی علیه رویزیونیزم، میلیتاریزم فاشیستی، تیوری سه جهانی و رویزیونیزم آواکیانی، لیبرالیزم ونئولیبرالیزم و اندیشه‌های تسلیم طلبانه با عزم آهنین ودرک متعالی خردمندانه پیکار نمود خصوصیات جامعه خود را خوب درک نموده بود و خود را درگیر مبارزه با این پدیده‌های که مشخصه یک جامعه مستعمره ـ نیمه مستعمره ـ نیمه فیودالی نمود و حزب را در این مسیر بصورت دقیق رهبری کرد.

رفیق ضیاء میراث دار و تکامل دهندۀ اندیشه های دموکراتیک نوین و سوسیالیزم علمی در  افغانستان می باشد. و آن چه را که  ازاین مکتب دریافته بود برای نسل آینده کشور میراث به جا گذاشت.

نوید فتح شبستان دهم به راه‌روان

سرود رزم پیام آوران شود نامم

امروز ویروس کرونا (کوید 19) برای خلق های جهان به یک معضل تبدیل گردیده و کشورهای سرمایه داری را به بحران مواجه ساخته، امپریالیست‌ها به نحوی از انحاء برای نیات شوم شان  می‌خواهند از آن استفاده‌های سوء نمایند.

در شرایط کنونی افغانستان که طالبان به اشغال‌گران آمریکایی تسلیم شده اند و میرود تا پروسه تقابل و تبانی میان رژیم دست‌نشانده و طالبان به پروسه تبانی میان شان تبدیل گردد، امپریالیزم امریکا و متحدانش و کشورهای منطقه با ساز و برگ استخباراتی شان به جنگ‌های ارتجاعی ـ استخباراتی دامن می‌زنند و توده‌های ستمدیده کشور را در بدترین شرایط اقتصادی و امنیتی قرار داده، فقر و بیکاری نیز در کشور افزایش یافته است.

با نهایی شدن پروسه “مذاکرات بین الافغانی” و ایجاد دولت پسا توافق شرایط و اوضاع برای زحمت‌کشان اعم از زنان و مردان کشور بدتر خواهد شد و جا به جایی در تضادها بوجود خواهد آمد.

حزب کمونیست(مائوئیست)افغانستان با درک این اوضاع و احوال باید نیروی مبارزاتی اش را برای آگاه نمودن نسل جوان و تودهای زحمت‌کش افغانستان چند برابر تقویت نموده و در جهت افشاگری هر چه بیش‌تر نیروهای ارتجاعی، میهن فروش و نیروهای تسلیم شده و تسلیم طلب بکوشد. 

زنده باد انقلاب

زنده باد پیوند کارگران و دهقانان

زنده باد وحدت خلق‌های تحت ستم افغانستان و جهان

مرگ بر اشغال‌گران

مرگ بردولت فاسد و دست‌نشانده افغانستان

یاد و خاطرات رفیق ضیاء بطور همیشه در قلب‌ها جاودانه خواهد ماند