سند تحریری رفیق دکتورس کریمی
درودهای گرم و انقلابی خود را خدمت شما تقدیم می‌دارم.
از اینکه رفقا برایم اجازه دادند که در محفل یاد بود اولین سالیاد رفیق ضیاء صحبتی داشته باشم و از این که رفقا لحظاتی وقت گران بهای خود را در اختیارم قرار دادند اظهار سپاس و قدردانی می‌نمایم.
قبل ازهمه من هم به نوبه خود مصیبت وارده درگذشت وضایعه بسیار الم ناکی که اکنون یک سال از آن می گذرد و قلب های یکایک ما را خون آلود ساخته و خدشه دار نموده است ، خدمت خانواده محترم شان ، اعضای دفتر سیاسی ، کمیته مرکزی حزب کمونیست(مائوئیست)افغانستان ، اعضا و سایرهواداران حزب تسلیت عرض می نمایم. امید است که بتوانیم با گام های استوار بیشتر از گذشته خطی که رفیق ضیاء ترسیم و رهبری نمود ادامه دهیم و به پیش حرکت کنیم.
رفیق ضیاء رهبر حزب کمونیست(مائوئیست)افغانستان که ایده ها وآرمان های والایش در خون و رگ های بدن ما جاری است، در نزد هر یک از اعضای حزب جایگاه والایی داشته و دارد.
درقسمت این ضایعه فراموش نشدنی هرچند گفتنی ها زیاد است که حتی کتاب ها نوشته شود و هفته ها بحث گردد باز هم این گفتنی ها تکمیل نخواهد شد. زیرا رفیق ضیا کسی بود که مارکسیزم ـ لنینیزم ـ مائوئیزم را درست درک و هضم نموده و خدماتی شایانی در حفظ و پاکیزگی آن نموده است. رفیق ضیاء در این زمینه از همه سرآمد بود. باشد تا درراهی که رفیق ضیاء قدم گذاشته، ما هم آن خط را پیش ببریم. با پیش برد خط ترسیم شده رفیق ضیاء است که خواسته ها ، آمال وآرزوهای زحمت کشان جامعه بر آورده خواهد شد.
رفیق ضیاءیگانه کسی بود که بیشترین وقت عمر خود را صرف مبارزه با اشکال و انواع رویزیونیزم، اپورتونیزم، تسلیمی و تسلیم طلبی نمود وبی شک دراین مسیرازهمه چیز خود گذشت وعمر خود را وقف مبارزه در این راه کرد.
مسئولیت های ما بعد از درگذشت رفیق ضیاء چندین برابر گردیده است. باید با جدیت و پشت‌کار خطی که رفیق ضیاء بنیان گذاری نمود با جدیت به پیش بریم.
برای ما مایه افتخار بود که گاه گاهی فرصت مساعد می شد درپهلویش نشسته به سخنان و آموزه های علمی وی گوش فرا می دادیم ولی باآن هم به طور شاید وباید نتوانستیم ازداشته های علمی اواستفاده اعظمی نمائیم.
به همه رفقا معلوم است که رفیق گنجینه بسیار پر بار و گران بهایی بود ملیت ، قومیت و جنسیت را نمی شناخت با تمامی کسانی که پهلوی صحبت هایش می نشستند بخصوص اعضا ورفقای حزبی وقتی به او مراجعه می کردند ، با هرکدام برخورد مناسب احوال و برابر با فهم و درکش با اوسخن گفته ومعلومات ارائه می کرد.
رفیق ضیاء در شناخت انسان ها و جامعه ای که درآن زندگی می کرد بسیار فهیم ودانا بود، کسانی که در محفل و جلسات وی شرکت می کردند و رهنمود و معلومات از وی می خواستند، به خوبی می توانست تغییرات قابل توجهی درذهنیت شان ایجاد نماید.
رفیق ضیاء بهترین پشتوانه برای اعضای حزب بود، او حزب را به خوبی رهبری نمود و به تمامی اعضای حزب آموخت که همیشه به تضاد عمده توجه نمایند. و همیشه روی تفکیک تضادها و هم چنین وظیفه عمده مبارزاتی تاکید می‌ورزید.
رفیق ضیاء با تفکیک تضادها بدرستی توانست که خط مرز میان انقلاب و ضد انقلاب بکشد، تعیین همین خط و مرز بود که رفیق ضیاء علیه اشغال‌گران، رژیم دست نشانده، تمامی مرتجعین، تسلیمی‌ها و تسلیم طلبان به مبارزات جدی، بی‌امان دست زد و رفقای هم رزمش را در این مبارزه آبدیده نمود. ما امروز کمبود رفیق ضیاء را به خوبی درک می‌نمائیم.
رفیق ضیاء همیشه می‌گفت که فقط برای رهایی توده‌ها یک راه وجود دارد، آن هم جنگ مقاومت ملی مردمی و انقلابی تا سرحد بیرون راندن قهری اشغال‌گران، سرنگونی رژیم دست نشانده و استقرار جامعه دموکراتیک نوین و پیش روی بسوی سوسیالیزم.
درخاتمه می خواهم یاد آوری نمایم اینکه هرروز و هر لحظه ممکن رفیقی را ازدست بدهیم و یا خود ما درجمع رفقا نباشیم، برای این که این بیرق در اهتزاز بماند باید با جدیت تلاش نمائیم که به کادرهای ورزیده تبدیل شویم تا بتوانیم خط ترسیم شده توسط رفیق ضیاء را هم چو خودش به پیش هدایت و رهبری نمائیم. زیرا بدون کادرهای ورزیده نه می توانیم وحدت حزب را حفظ نمائیم و نه می‌توانیم راه درست و اصول مارکسیستی ـ لنینیستی ـ مائوئیستی را تعقیب نمائیم.
بناءً از تمامی رفقا تقاضا مندم که هر چه بیشتر تلاش نمایند تا از لحاظ سیاسی جایگاه و مقام شایسته رفیق ضیاء را پر نمایند.
یاد و خاطره رفیق ضیاء گرامی باد
