محو بیداد، رایگانی نیست شعله را بیم جان‌فشانی نیست
رزمجویان، شکوه تاریخ اند مرگ، فرجام زندگانی نیست
«م‌ن»
ما هواداران حزب کمونیست (مائوئیست)افغانستان به روز پنجشنبه تاریخ هفت قوس، مراسم یادبود جانباختگان شعله‌یی را که در سال‌های ۵۷ و ۵۸ توسط رویزیونیست‌های «خلق» و «پرچم» به قتل رسیده‌بودند در شهر وین اتریش برگزار کردیم و در این مراسم به یاد رفقای جان‌باخته و به‌ویژه رفیق‌اکرم یاری، رهبر و بنیان‌گذار جنبش مائوئیستی‌ای افغانستان با مشت‌های گره‌کرده به پا خاستیم و برای یک دقیقه سکوت اختیار کردیم و نیز شمعی را به یاد آن عزیزان بر افروختیم و یاد‌شان را با قلب‌های مملو از محبت رفیقانه گرامی داشتیم.
باید گفت که یک تن از رفقای ما در این مراسم به فداکاری‌ها و نقش پیشاهنگان انقلابی‌ای افغانستان که برای حفظ صفای ایدئولوژی‌ای کمونیستی جهت رهایی‌ای طبقهٔ کارگر و توده‌های خلق جان‌شان را فدا کرده‌بودند، به سخنرانی پرداخت. وی جنایات سوسیال‌امپریالیزم و مزدوران آن را به نقد کشید و نقش خائنانهٔ آن‌ها را به‌مثابهٔ دشمنان قسم‌خوردهٔ طبقهٔ کارگر و توده‌های خلق یادآوری کرد و به عدم موجودیت حزب پیشاهنگ طبقهٔ کارگر و عدم تمرکز نیروهای انقلابی‌ای شعله‌یی بر محور ایدئولوژی‌ای مائوئیستی در آن زمان اشاره کرد و آن را از دلایل قتل عام نیروهای انقلابی توسط سوسیال‌امپریالیست‌ها و مزدوران‌شان دانست. این رفیق در بخشی ازسخنانش نیروهای اسلامی‌ای اخوانی و آخند‌های جمهوری‌ای اسلامی‌ای ایران را به‌حیث عامل و حامل امپریالیزم غرب و ارتجاع جهانی معرفی نمود و آن‌ها را مسئول شکنجه و کشتن عدهٔ زیادی از نیروهای شعله‌یی در جریان جنگ مقاومت دانست و بعد به تحلیل وضعیت فعلی و اشغال کشور توسط امپریالیست‌های خون‌خوار به رهبری‌ای امپریالیزم امریکا و دست‌نشاندگان مرتجع آن پرداخت و از نقش مرتجعین رویزیونیست «خلقی» و «پرچمی»، احزاب ارتجاعی‌ای اسلامی و تسلیم‌طلبان به‌اصطلاح شعله‌یی‌ای که سکودار رژیم دست‌نشاندهٔ فعلی‌اند، یادآوری کرد و خاطرنشان ساخت که یگانه راه درست و اصولی‌ای مبارزه علیه امپریالیست‌ها و دست‌نشاندگان آن‌ها و احزاب ارتجاعی‌ای اسلامی‌ای وابسته‌به‌آن و نیروهای طالبان و القاعده که اسماً در صف مقاومت بر ضد نیروهای اشغالگر کشور قرار دارند، در واقع مبارزهٔ انقلابی‌ای خود توده‌های افغانستان می‌باشد در صورتی که تحت رهبری‌ای پرولتاریای آگاه، توسط حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان رهبری شود و بر عکس سایر اشکال مبارزهٔ ملی‌مردمی که در آن نقش پرولتاریا و حزب پیشاهنگ انقلابی‌ای آن کم‌رنگ باشد، ره به جائی نمی‌برد. در لحظات پایانی‌ای برنامه سرود انترناسیونال پخش شد و توسط رفقا که به پاه خا‌سته‌بودند، زمزمه گردید.
اینک ما به مناسبت روز جانباختگان شعله‌یی، یادداشت‌های رفیق زنده‌یاد، اکرم یاری را که توسط رفقای اروپا بازتایب و ویرایش شده‌است و با عکس رسامی‌شدهٔ آن رفیق تزیین یافته‌است، به تمام رفقا، رهروان و هواداران جنبش مائوئیستی‌ای کشور و دوستان و نزدیکان آن رفیق وبه‌ویژه به جنبش کمونیستی‌ای بین‌المللی تقدیم می‌کنیم و آرزومندیم که نسل جوان ما از محتوی باارزش آن بهره‌مند شوند و همچنان امیدواریم که جنبش مائوئیستی‌ای کشور بتواند از این به‌بعد هفت قوس را همواره به‌مناسبت روز یادبود جانباختگان پیشاهنگ ما گرامی دارند و طی مراسمی از فداکاری‌های آن‌ها قدردانی‌ای ویژه به عمل آورند.
