هشتم مارچ روز جهانی زن، خجسته باد!

2,295 واژه، 12 دقیقه زمان خواندن.

به مناسبت هشتم مارچ روز جهانی زن

ستم جنسیتی با ستم طبقاتی و ستم امپریالیستی پیوند تنگاتنگی دارد.

بار ديگر روز جهاني زن فرارسيد، فرا رسیدن هشت مارچ، روز جهانی زن را به همه زنان و مردان آزادی‌خواه جهان و به خصوص زنان و مردان آزادی‌خواه افغانستان تبریک می‌گوئیم.

هشتم مارچ روز مبارزه براي آزادي و رهايي زنان درسراسر جهان است. بناءً زنان مبارز این روز را در سراسر جهان تجلیل می‌نمایند، تمامی نیروهای انقلابی اعم از زنان و مردان باید این روز را گرامی داشته و به استقبال گرامی داشت هرچه با شکوه‌تر این روز مهم و تاریخی بروند. زیرا تجلیل از هشتم مارچ تجلیل از مبارزات زنان جهان است. و تجلیل از قهرمانی زنان و قربانی‌های که زنان در راه احقاق حقوق خود در کشورهای مختلف و به خصوص ایالات متحده امریکا متقبل گردیده اند، می‌باشد.

ما امسال در حالی به پیشواز هشتم مارچ می‌رویم که طالبان آن‌چه که در توان داشتند برای محدود نمودن و سرکوب زنان بکار گرفتند. طالبان نه تنها محدودیت‌های خشن و غیر انسانی را بر زنان تحمیل نمودند، بل‌که تجاوزات جنسی را نیز به شکل فجیع و غیر انسانی بر زنان تحمیل کردند. یا به عبارت دیگر ما امسال در حالی به پیشواز هشتم مارچ می‌رویم که طالبان زنان را کاملاً به بردگان جنسی تبدیل نموده اند. زن ستیزی طالبان و حذف زنان از جامعه با اعمال خشونت و سرکوب و شوونیزم مردسالارانه طالبان چیزی است که اساس و پایه ایدئولوژیک – طبقاتی دارد.

تجاوزات فردی و یا گروهی طالبان بر زنان و فلم‌برداری از این عمل جنایت‌کارانه از طرف طالبان به صورت آگاهانه و به منظور ایجاد رُعب و وحشت و درهم شکستن غرور زنان مبارز صورت می‌گیرد. امارت اسلامی به خاطر حذف زنان در جامعه به خشونت، اذیت و آزار جنسی و حتک حرمت و تجاوزات جنسی روی آورده که نمونه‌‌های بارز آن اعمال شنیع و شرم‌آور و تکان دهندۀ که توسط مأموران امر بالمعروف و قوماندان آنان انجام یافته است.

زمانی‌که یک زن شجاع از زندان طالبان نجات می‌یابد و می‌تواند از کشور خارج گردد و این فلم جنایت کارانه‌ای شان‌ را به دسترس رسانه‌ها قرار می‌دهد و رسانه‌ای می‌شود و این عمل جنایت‌کارانه به شدیدترین وجه تقبیح می‌گردد، طالبان از این عمل شنیع و جنایت‌کارانۀ خود علناً بدون کدام شرمی دفاع می‌نمایند.

طالبان نه تنها در درون زندان، بل‌که زنان را در درون خانه و شهر و کوچه نیز مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند و حتی تلاش دارند تا از آن‌ها به عنوان بردگان جنسی بهره‌برداری نمایند. امروز طالبان مانند رژیم پوشالی کرزی و غنی هر‌چه بیشتر به تجاوزات جنسی روی آورده اند و به این طریق می‌خواهند فساد اخلاقی را دامن بزنند. حتی آن‌ها با تهدید و ارعاب زنان را وادار می‌کنند که به خواست شنیع شان تن دهند.

زنان مبارز و مردم ستم‌دیدۀ کشور از عمل شنیع قاری سمیع الله آمر جنائی ولسوالی بنگه قلعه که یک زن را وادار به هم خوابه بودن می‌کند و رئیس زراعت قندوز که با یک زن متاهل به اجبار عروسی می‌کند، عیاشی و فحاشی برادر رئیس پاسپورت کابل که زبان زد خاص و عام گردید، هم‌چنین عمل شنیع ملا احمد آخند، رئیس برشنای کابل و محمد براء رئیس استخبارات ننگرهار، و هم‌چنان تجاوز یکی از کارمندان امربالمعروف هرات بر یک خانم در داخل یک موتر به خوبی آگاهند. این موضوع را نیز آگاهند که دوسیه همۀ شان از طرف محکمۀ طالبان بسته شده است.

این بدان معنا نیست که فقط طالبان مرتکب چنین جنایتی می‌گردند و بقیه نیروهای ارتجاعی مبرا از این خصیصه اند. توده‌های زحمت‌کش به خوبی

آگاهند که این تجاوزات به صورت عریان از زمان کودتای هفت ثور و رژیم نوکرمنش و دست نشاندۀ «حزب دموکراتیک خلق افغانستان» علناً بر زنان شروع گردید و زنان به خاطر این‌که سر و صورت شان دیده نشود خود را به چادر برقع پیچاندند. در زمان حاکمیت احزاب ارتجاعی جهادی این تجاوزات و فحاشی به شکل فجیع آن صورت گرفت و تا آنجا پیش رفت که حتی زنان را در ملأ عام لخت نموده و زایمان شان را به نمایش می‌گذاشتند، از تجاوزات گروهی و بریدن سینه زنان نباید چیزی گفت. در دوران رژیم پوشالی کرزی و غنی ستم بر زن و تجاوزات جنسی علاوه بر این‌که کم نگردید، بل‌که روزبه‌روز افزایش هم یافت، حتی زنان در آپارتمان‌ها نیز محفوظ نبودند. اما بودند زنانی که علیه این بیدادگری صدای اعتراض شان را بلند نمودند و علیه چنین جنایاتی به مبارزه بر خاستند. ما از مبارزه زنان علیه بیدادگران حمایت می‌کنیم و آن‌چه در توان داریم در راه متحد ساختن و ادامه مبارزات زنان انجام خواهیم داد.

امپریالیزم و در رأس آن امپریالیزم امریکا با این ستم اصلاً مشکلی ندارد. زیرا ستم بر زن تمایلات و جنون فردی نیست، بل‌که ریشه در ستم طبقاتی و ستم امپریالیستی دارد، تا زمانی که این ستم پا بر جا باشد، ستم بر زن نیز پا بر جا باقی می‌ماند، زیرا سرکوب زنان بخشی از یک سیستم گسترده‌تر ظلم و استثمار است و زنان، نه فقط به عنوان قربانی، بلکه به عنوان پیشگامان مبارزه علیه چنین سیستمی و علیه ستم و استبداد باید به پا خیزند.

طالبان برای فریب و اغفال مردم زحمت‌کش به دروغ ادعا می‌کنند که «حجاب اسلامی و حدود شرعی خط قرمز ماست». گذشت بیش از سه و نیم سال حاکمیت آپارتاید جنسیتی طالبان به خوبی بیان‌گر آنست که این شعار فقط برای محدود نمودن زنان افغانستان طرح شده و در مورد خودشان صادق نیست. این شعار فقط به منظور وارد نمودن هر چه بیشتر فشارهای روحی‌، روانی و جسمی بر زنان و دختران اعمال می‌گردد تا زنان و دختران را از عرصه اجتماعی حذف ‌نمایند.

طالبان با آ‌ن‌که زنان کشور را از تمامی حقوق شان محروم نموده اند و حتی حق گشت و گذار زنان را بدون “محرم شرعی” در پارک‌ها از آن‌ها گرفته اند، و حق سفر زنان در داخل کشور بدون “محرم شرعی” از آن‌ها سلب شده است، و طالبان این عمل شان را به اصطلاح حکم الهی و شرعی توجیه می‌نمایند، اما به خانم ویتنی رایت، ستارۀ صنعت سکس امریکایی که به ساختن فلم‌های برهنه زنان، مشهور است اجازه ورود داده می‌شود که از هرات، بامیان، کابل و مزار برای خود اسناد جمع‌آوری کند، ولی بر زنان کشور ظلم و ستم و حتک حرمت و کرامت انسانی تحمیل میدارند. خانم ویتی رایت حق دارد تا طبق میل خود در داخل کشور سفر نماید و عکس‌های خود را با کلاشینکف به نمایش بگذارد. این حرکت طالبان نیز طبق خواست امپریالیزم امریکا صورت گرفته است، پشت این بازی چه اهدافی نهفته است بعدها مشخص خواهد گردید.

ما به زنانی که تن به این خفت و ستم نمی‌دهند و علیه تمام افکار و عقاید کهنه، سنت‌های مزخرف و فرسوده و روابط عقب ماندۀ جامعه به مبارزه بر می‌خیزند درود می‌فرستیم، و از مبارزات شان حمایت می‌کنیم.

با به قدرت رساندن دوباره طالبان، توسط امپریالیزم امریکا، زنان در تنگ‌نای ستم شدیدتر قرار گرفته اند. با روی کار آمدن دوبارۀ طالبان، فرهنگ کهنۀ نیمه فئودالی به صورت غالب مسلط گردیده و اجرا می‌گردد. همین ایدئولوژی عقب ماندۀ قرون وسطایی حکم می‌کند که زنان باید تابع مردان بوده و در مقابل مردان تمکین نمایند. امروز در افغانستان همه به خوبی می‌دانند که تابعیت زن از مرد یک قانون به رسمیت شناخته شده مذهبی است و سخت مورد حمایت طالبان قرار دارد. اشغال‌گران امریکایی با اعمال این ستم بر زنان مشکلی ندارند. آن‌ها خواستار آنند که توسط نیروهای قرون وسطایی و بنیاد گرا، منافع شان را هر چه بیشتر در افغانستان و منطقه تحکیم نمایند.

ما بارها بیان داشتیم که سیاست خارجی امپریالیزم امریکا به دنبال رشد و حمایت بنیادگرایی در جهان است و نه مبارزه و مهار نمودن آن. امپریالیزم امریکا از طریق رشد و حمایت بنیاد گرایی می‌خواهد اوضاع منطقه را متشنج نماید و کشورهای که گوش به فرمان نیستند، مطیع نموده و روی این خواستۀ شومش تلاش دارد تا افغانستان را مکان امنی برای رشد بنیاد گرایی بسازد. بر اساس این خواست امپریالیزم امریکا است که طالبان اجازۀ فعالیت به بقیه گروه‌های تروریستی در افغانستان را داده است.

رشد بنیادگرایی در جهان به تأمین منافع امریکا خوانایی دارد. سوریه کنونی به خوبی بیان‌گر آن است که امریکا از طریق رشد بنیادگرایی، بهتر می‌تواند منافعش را تأمین نماید. امپریالیزم امریکا تلاش دارد تا با براندازی دولت‌های غیر مذهبی، دولت‌های مذهبی را جایگزین نماید. ایران، افغانستان، عراق، سوریه گویای این حقیقت است. ایالات متحده امریکا در ظرف هفت دهه اخیر برای ایجاد امپراطوری خویش با تکیه بر اسلام سیاسی کوشیده تا بنیادگرایی اسلامی را توأم با تروریزم رشد دهد.

زنان مبارز و انقلابی کشور باید بدانند که اعمال ستم بر زن يكي از اجزاي اصلي ساختار جامعه است و در پيوند با ستم طبقاتي و ستم امپریالیستی قرار دارد. مبارزه علیه ستم جنسیتی، زمانی مؤثر است که با مبارزه علیه ستم طبقاتی و ستم امپریالیستی گره بخورد. بنابراین، باید از زنان خواست تا نه فقط برای حقوق فردی، بلکه برای دگرگونی ساختاری و عدالت طبقاتی بجنگند.

ستم بر زن بُعد جهانی دارد، و حتی در دموکرات‌ترین کشورها زنان از این ستم رنج می‌برند. حتی در امریکا حق سقط جنین از زنان سلب گردیده است. امروز امپریالیست‌ها از زنان به عنوان کالای تجارتی استفاده می‌نمایند، و فحاشی را به عنوان صنعت سکس یاد می‌کنند و عاملان این صنعت از این راه مبالغ هنگفتی به جیب می‌زنند. ادعای برابری میان زنان و مردان در کشورهای به اصطلاح متمدن، یک ادعای دروغین و بی‌پایه است.در کشورهای تحت سلطه که مناسبات نیمه فیودالی ـ نیمه مستعمراتی و یا کشورهای نیمه فیودالی ـ مستعمراتی ـ مانند افغانستان ـ تسلط دارد، زنان به شکل وحشیانه‌تری تحت ستم قرار دارند. در چنین کشورهایی زنان آشکارا‌ً به عنوان بردگان مرد محسوب می‌گردند و زنان مانند هر شی دیگر ملکیت مردان به شمار می‌روند، و مورد خرید و فروش قرار می‌گیرند.

امروز در زیر چتر حاکمیت طالبان وضعيت زنان در افغانستان آن‌چنان وخیم گردیده كه حتي زن ستیزان احزاب ارتجاعی جهادی و رسانه‌های ارتجاعی امپریالیستی صدا بلند نموده اند، و طالبان را محکوم می‌کنند. این عمل‌کرد خائنانه و جنایت‌کارانۀ طالبان علیه زنان منجر به آن گردیده تا ایدئولوگ‌های بورژوازی انحصاری هم بنام دفاع از “حقوق بشر” و “حقوق زنان” صدا بلند نمایند. ما با صراحت می‌گوئیم که این صدا بلند نمودن‌ها یک عوام فریبی بیش نیست. بورژوازی انحصاری (امپریالیزم) به خوبی از ماهیت زن ستیزانه تمامی نیروهای بنیادگرا و به خصوص طالبان آگاهی داشتند با آن هم قدرت را برای بار دوم به ایشان سپردند و آن‌ها را مورد حمایت همه جانبه قرار می‌دهند.

تاریخ بیست سالۀ حضور نظامی اشغال‌گران به رهبری امپریالیزم اشغال‌گر امریکا به خوبی نشان داد که شعار “دموکراسی” ، “مبارزه علیه تروریزم بین المللی” و “رهایی زنان از قید اسارت طالبانی” یک عوام فریبی بیش نبوده است. امپریالیزم به هیچ وجه نه می‌خواهد و نه می‌تواند این کار را انجام دهد.

امروز مردمان سراسر جهان شاهد و گواه آنند که بحث حقوق زنان افغانستان در سطح کشورهای امپریالیستی و به خصوص امپریالیزم امریکا کاملاً رنگ باخته و هیچ صدایی در این مورد بلند نمی‌شود.

در جامعۀ نیمه فیودالی ـ مستعمره افغانستان، بزرگ‌ترین ضعف جنبش زنان این است که اکثریت زنان تحصیل کرده نسبت به جای‌گاه مذهب و قدرت سیاسی حاکم هیچ گونه آشنایی ندارند و آن‌ها همان نکاتی را زمزمه می‌کنند که سیستم مردسالار حاکم که حامی ستم بر زن و مالکیت خصوصی است به آن‌ها دیکته می نماید.

زنان آزادی‌خواه کشور باید این نکته را به خوبی درک نمایند که ستم بر زن منشأء طبقاتی دارد، و مذهب در خدمت طبقۀ حاکمه قرار دارد. مذهب در نزد طبقۀ حاکمه بهترین سلاح سرکوب زحمت‌کشان و به خصوص زنان است.

در ظرف بیش از سه و نیم سال حاکمیت طالبانی، امارت اسلامی افغانستان نه تنها مرتکب جنایات علیه زنان گردیده، بل‌که مرتکب جنایات بی‌شماری علیه توده‌های زحمتکش افغانستان نیز گردیده است. به طور مثال اعدام دسته جمعی اسیران جنگی، مفقود الاثر نمودن تعداد زیادی از جوانان کشور در اسپین بولدک، نسل کشی هزارها، اعدام‌های خودسرانۀ صحرایی، کوچ اجباری اهالی ولسوالی گیزو و دایکندی و پنجشیر، انتقال تعدادی از جوانان پنجشیر بعد از تصرف پنجشیر به جای نامعلوم.

جناياتي كه سوسيال امپرياليست‌ها با هم‌نوایی رژیم پوشالی شان انجام دادند و جناياتي كه دیروز امپرياليزم لجام گسيخته امريكا همراه با رژیم پوشالی مرتكب شد و جنایاتی که امروز طالبان مرتکب می‌شوند همه وهمه ناشي از خصايل ماهوي جنایت‌کارانۀ است که توسط امپریالیزم و خائنین ملی و ارتجاع منطقه در افغانستان بوقوع پیوسته و خواهد پیوست. این جنایت تا زمانی که این سیستم حاکم باشد، پا بر جا خواهد ماند.

انقياد و تحت ستم بودن زنان افغانستان را نمی‌توان جدا از بافت سیستم حاکمه نیمه فیودالی بررسی نمود؟ این انقیاد و تحت ستم بودن زنان را نمی‌توان جدا از ستم طبقاتی و ستم امپریالیستی بررسی کرد. انقیاد و تحت ستم بودن زنان عميقاً در بافت سیستم مستعمره – نيمه فيودالي عقب‌مانده جامعه افغانستان تنيده شده است.

با صراحت باید گفت كه بدون سرنگوني نظام ارتجاعی موجود نمي‌توان از قرار گرفتن زنان در مسير رهايي كامل سخني به‌ميان آورد زيرا ستم بر زن بخشي از نظام مسلط ارتجاعي موجود است و در پيوند با ساير اشكال ستم ( ستم طبقاتی، ستم ملی و ستم جنسی) قرار دارد. زیرا ستم جنسی با ستم طبقاتی و ستم امپریالیستی گره خورده است. فقط زمانی این ستم می‌تواند محو شود که نیروهای انقلابی اعم از زنان و مردان دوشادوش یکدیگر تحت رهبری حزب پیش آهنگ طبقه کارگر از طریق جنگ خلق این نظام ارتجاعی را سرنگون نموده و کلیه امتیازات امپریالیزم را ملغا نماید. به امید چنین روزی به پیش.

زنان انقلابی و مبارز افغانستان!

بیائید هشتم مارچ روز جهانی زن را با شعار آهنین به پیش به سوی بسیج زنان و مردان انقلابی برای بر پائی و پیش‌برد جنگ مقاومت ملی مردمی و انقلابی تجلیل نمائیم.

دراين روز، بايد يك‌بار ديگر خشم خود را به نيروي مبارزاتي تبديل كنيم و روز هشتم مارچ روز جهانی زن ‌را با استواري و استحكام عليه ستم طبقاتی، ستم جنسی، ستم ملی و ستم امپریالیستی پيش بريم.

ما یقین کامل داریم که زنان به صورت باالقوه داراي شور و شوق انقلابي عظيمي مي‌باشند هر گاه این شور و شوق در جهت انقلاب رها شود تاثيرات باالفعل بزرگي بر پيشرفت پروسه انقلاب، خواهد داشت.

«زنجيرها را بشكنيد، خشم زنان را هم‌چون نيروي مهيب براي انقلاب رها كنيد ! »

زنده باد هشتم مارچ روز جهانی زن

زنده باد مبارزات آزادی‌بخش زنان در سراسر جهان

مرگ بر رژیم پوشالی و تئوکرات طالبان و متحدین اشغال‌گرشان

مرگ بر اشغال‌گران امپریالیست

دست مداخله‌گران کشورهای هم‌سایه از افغانستان کوتاه باد

حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان

هشتم مارچ 2025 میلادی – 18 حوت 1403 خورشیدی