- 815 واژه، 4 دقیقه زمان خواندن.
بعد از درگذشت استالین؛ باند رویزیونیست خروشچف و شرکاء در اثر یک کودتای درون حزبی بر حزب و دولت سوسیالیستی مسلط گردیدند. حزب کمونیست (بلشویک روسیه) بعد از کودتای رویزیونیستها به یک حزب رویزیونیستی تغییر ماهیت داد؛ و اولین دولت سوسیالیستی در جهان به یک دولت سوسیال امپریالیستی مبدل گردید.
رویزیونیزم خروشچفی با استفاده از حیثیت و اعتبار حزب کمونیست (بلشویک روسیه) توانست اکثریت احزاب کمونیست جهان را به دنبال خود بکشاند. فقط در این میان حزب کمونیست چین تحت رهبری مائوتسه دون و حزب کار آلبانی تحت رهبری انور خوجه علیه رویزیونیزم معاصر به مبارزه برخاستند و مسئولیت مبارزه علیه رویزیونیزم معاصر را به خاطر پاکیزه نگه داشتن مارکسیزم ـ لنینیزم از لوث رویزیونیزم را به دوش گرفتند. متاسفانه که انور خوجه بعد از درگذشت مائوتسه دون به دگما رویزیونیزم غلطید و حزب کار آلبانی در مسیر انحرافی و رویزیونیزم سیر نمود.
حزب کمونیست چین تحت رهبری مائوتسه دون به درستی توانست که مبارزه علیه رویزیونیزم خروشچفی را به پیش ببرد و راه خروج از بن بست ناشی از بروز رویزیونیزم معاصر را به جنبش کمونیستی بین المللی نشان دهد. مبارزات جدی حزب کمونیست چین تحت رهبری مائوتسه دون موجب امواج نوینی در جنبش مارکسیستی ـ لنینیستی گردید و احزاب و سازمانهای مارکسیستی ـ لنینیستی ـ اندیشه مائوتسه دون در تمام جهان پا به عرصه وجود گذاشت. در چنین جوی در جدی سال ۱۳۴۳ خورشیدی “حزب دموکراتیک خلق افغانستان” به عنوان بلندگوی ایدئولوژی و سیاسی رویزیونیزم خرشچف ایجاد گردید.
در آن شرایط جنبش کمونیستی افغانستان با الهام گیری از موضعگیری اصولی ایدئولوژیک ـ سیاسی حزب کمونیست چین در میزان ۱۳۴۴ خورشیدی تحت رهبری رفیق اکرم یاری با تدویر اولین کنگره سازمان جوانان مترقی بر مبنای ایدئولوژی مارکسیزم ـ لنینیزم ـ اندیشه مائوتسه دون پایه گذاری گردید. سازمان جوانان مترقی از همان آوان پایه گذاریاش مبارزات ضد رویزیونیزم خروشچفی را شروع نمود. گرچه سنتریزم خزیده در درون سازمان جوانان مترقی تا حدودی توانست این مبارزات را به کندی مواجه سازد، اما سازمان جوانان مترقی تحت رهبری رفیق اکرم یاری توانست که در اوایل سال ۱۳۴۷ خورشیدی مبارزاتش را علیه رویزیونیزم معاصر به طور علنی زیر نام شعله جاوید (جریان دموکراتیک نوین) آغاز نماید. مبارزات سازمان جوانان مترقی و با انتشار شعله جاوید تأثیرات فرهنگی عمیقی بر جامعه و به خصوص میان نسل جوان اعم از زنان و مردان گذاشت، مبارزات ایدئولوژیک ـ سیاسی جریان دموکراتیک نوین؛ این جریان را به صورت بزرگترین و با نفوذترین جریان سیاسی کشور تبدیل نمود.
جریان دموکراتیک نوین نه تنها به مبارزاتش علیه رویزیونیزم معاصر ادامه داد؛ بلکه مبارزاتش را علیه انواع و اشکال رویزیونیزم، امپریالیزم و ارتجاع به طور جدی و پیگیر شروع نمود و به نحو احسنی به پیش برد. با جرأت باید گفت عرصۀ مبارزات ایدئولوژیک ـ سیاسی و فلسفی سازمان جوانان مترقی و جریان دموکراتیک نوین علیرغم کمبودات و اشتباهاتش بخش مهمی از مبارزات جنبش کمونیستی(مارکسیستی ـ لنینیستی ـ مائوئیستی) کشور را تشکیل داده و در تعمیق و گسترش این جنبش نقش بزرگی بازی نموده است.
بناءً روز سیزدهم میزان را باید به مثابه یک روز تاریخی و برجسته تجلیل نمائیم؛ زیرا این روز برای مائوئیستهای افغانستان از اهمیت عظیمی برخوردار است و به خصوص در شرایط کنونی که اشغالگران امپریالیست، قرون وسطاترین نیروها (طالبان) را دوباره به قدرت رسانده و آنان را بر سرنوشت تودههای زحمتکش کشور مسلط گردانیدند.
در چنین اوضاع و شرایط خفقان آور که سایه شوم طالبانی بر جامعه مسلط گردید؛ وظیفه مائوئیستهای کشور است تا اختلافات موجوده را از طریق مبارزات ایدئولوژیک ـ سیاسی از میان برده و به طرف یک وحدت اصولی حرکت نمایند.
حزب ما یک بار دیگر به تمامی مائوئیستهای کشور پیشنهاد مینماید که به خاطر حل و فصل اختلافات موجوده و پیشبرد مبارزات ایدئولوژیک ـ سیاسی و تشکیلاتی نیاز به یک جلسه مشترک چند جانبه است؛ لذا در ارتباط به جلسه مشترک تمامی مائوئیستهای کشور و چگونگی برگزاری آن، راه مناسب را جستجو میکنیم و امیدواریم که مائوئیستهای کشور در اوضاع کنونی، شرایط عاجل مبارزاتی را درک نموده و به پیشنهاد حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان پاسخ مثبت ارائه نمایند.
ضمنا، قابل یادآوری است که حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان در تجلیل از سیزدهم میزان سال گذشته نیز صراحتاً بیان نموده بود که:
«رفقا!
اوضاع و شرایط کنونی از ما میطلبد که هرچه عاجلتر ضرورت های انصراف ناپذیر تأمین وحدت اصولی تمامی مائوئیست های کشور را در حزب کمونیست مائوئیست واحد در نظر بگیریم، و به خاطر منافع عمومی جنبش مارکسیستی ـ لنینیستی ـ مائوئیستی کشور علیه هرگونه سکتاریزم، ذهنیگری و انحلالطلبی به مبارزه برخیزیم، و در مسیر وحدت و یکپارچگی کل جنبش حرکت نمائیم.»
اکنون برای بار دیگر و در گرامیداشت از پنجاه و نهمین سالیاد سیزدهم میزان، روی این پیشنهاد خویش تاکید میورزیم و امیدواریم که عکس العمل مثبت مائوئیستهای کشور را دریافت نمائیم.
زنده باد مارکسیزم ـ لنینیزم ـ مائوئیزم !
زنده باد مبارزات برحق مردمان کشور و خلقهای سراسر جهان !
سرنگون باد امارت اسلامی افغانستان !
۱۳ میزان ۱۴۰۳ خورشیدی
۴ – اکتبر ۲۰۲۴ میلادی
www.cmap.io