پرولتاریای بین‌المللی، در حالی به استقبال اول می قدم می نهند که طبقۀ ما در هیچ جای جهان قدرت سیاسی سراسری در کف ندارد؛ اما امروز طبقه ما تجربۀ پیشبرد انقلابات پیروزمند پرولتری و ساختمان سوسیالیزم در بخش گسترده‌ای از دنیا را صاحب است. طبقه ما عظیم ترین نبردهای تاریخ بشر را به پیش برده است. این نبردها مسیر تاریخ را کاملا عوض نموده و به تکامل مائوئیزم و غنامندی آن مدد رسانده است. طبقه ما سه انقلاب تکان دهنده را به انجام رسانده و کشورهای سوسیالیستی را بنیان نهاد تا جهان را به سوی عصر نوین کمونیزم به پیش هدایت کند. انقلاب اکتوبر 1917 در روسیه، انقلاب اکتوبر 1949 در چین، و بالاخره انقلاب کبیر فرهنگی پرولتاریایی در چین که در سال 1966 آغاز شد. در جریان این نبردها در بحبوحه انقلابات عظیم پرولتری بود که علم انقلابی مارکسیزم در قرن بیستم غنا یافت و به مارکسیزم – لنینیزم – مائوئیزم تکامل نمود.
امسال با اتکاء به غنامندی تجارب تاریخی به استقبال اول ماه می گام می گذاریم تا با چشم انداز روشن و دقیق‌تر به هدف کمونیزم، اول ماه می سرخ انترناسیونالیستی را جشن بگیریم.
اول ماه می، روزی است که پرولتاریای بین المللی عزم خود را در مبارزه ابراز می‌دارند. موازنه خود را برای کسب آزادی، استقلال، برابری و حاکمیت ارزیابی می کنند. تمام توان خود را برای مبارزه خستگی ناپذیر بسیج می دارند و برای رسیدن به هدف سوسیالیزم و کمونیزم در کشورهایشان متعهدتر می‌شوند.
امسال در حالی به استقبال اول ماه می، گام می‌نهیم، که تضادهای ذات البینی امپریالیستی میان امپریالیزم امریکا و شرکای (ناتو) اش از یک سو و امپریالیزم روسیه و شرکای منطقوی‌اش از سوی دیگر حدت بیشتری به خود گرفته است. جنگ اوکراین شاهد این ادعاست. امپریالیزم بالاترین مرحله سرمایه داری است که گورکنان خود را خودش پرورش میدهد. امپریالیزم با طبقات بورژوا – کمپرادور و مالکان بزرگ کشورهای آسیائی، افریقایی و امریکای لاتین تبانی دارد تا منابع طبیعی، نیروی کار ارزان و بازارها را به نام سرمایه و فناوری از طریق قراردادهای اجباری و نابرابر غارت نماید و این باعث بحران، رکود و تورم و تشدید بیکاری درین کشورهای می‌گردد.
از شروع جنگ تجاوزکارانه روسیه بر اوکراین، تا کنون بر اساس آمارهای ارائه شده در سطح جهانی، در کشورهایی همچون افغانستان، سریلانکا، آرژانتین، سومالی، لهستان، ترکیه، سودان، نایجریه، الجزایر، کنیا و تانزانیا و افریقای جنوبی بیشتر از کشورهای اروپایی افزایش سرسام آور قیمت نان، مواد سوخت، روغن و سایر مواد لازمه زندگی خطر آفرین گردیده است و میرود تا استثمار و ستم شنیع امپریالیستی را بر توده ها حدت بخشد؛ اما توده‌ها در برابر استثمار و ستم امپریالیستی مقاومت می کنند. دولت های مرتجع و کارگزار امپریالیزم را به چالش میکشند، امواج مبارزه و مقاومت را در اطراف و اکناف جهان به نمایش می‌گذارند و ناگفته نباید گذاشت که در عین حال، توده های مبارز و رزمنده در سراسر جهان، در اغلب موارد و در بسیاری از کشورها از رهبری بی بهره اند. آنها که محروم از ایدئولوژی رهایی بخش پرولتری مارکسیزم – لنینیزم – مائوئیزم هستند با چشم بسته می جنگند. به همین علت است که مبارزات مردم توسط نیروهای بورژوا و رفرمیست به کجراه می رود.
به همین دلیل است که انترناسیونالیزم پرولتری حکم می‌نماید که به خصوص احزاب و سازمان‌های مائوئیست کشورهای امپریالیستی اشغالگر قاطعانه از مبارزات و مقاومت‌های مردمان کشورهای اشغال‌شده، و مشخصاً مبارزات و مقاومت‌های تحت رهبری احزاب و سازمان‌های مائوئیست علیه اشغال‌گری امپریالیستی، به خصوص اشغال‌گری “کشور متبوع” شان، دفاع نمایند و شکست‌طلبی انقلابی را در پیش بگیرند.
به همین دلیل است که حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان برای تشکیل کنفرانس مائوئیستی بین المللی و ایجاد تشکیلات جدید مائوئیستی بین المللی در سطح جهان تشریک مساعی به خرچ میدهد و از هیچ گونه سعی و تلاشی دریغ نمی ورزد، زیرا به خوبی آگاه است که روابط و مناسبات میان احزاب و سازمان‌های مائوئیست کشورهای مختلف جهان، از جمله در مرحلۀ مبارزاتی کنونی، باید مبتنی بر اصول انترناسیونالیزم پرولتری، یگانگی طبقاتی کارگران کشورهای مختلف جهان و هم‌سنگری تمامی کمونیست‌ها در مبارزه علیه ارتجاع و امپریالیزم در کل و مشخصاً کاروپیکار به خاطر انقلابات دموکراتیک نوین و انقلابات سوسیالیستی در کشورهای مختلف جهان باشد. تجربۀ ما در جنبش انقلابی انترناسیونالیستی گویای این حقیقت است که شعار دادن برای انترناسیونالیزم پرولتری خیلی آسان است ولی انترناسیونالیست بودن در عمل خیلی مشکل.
ما امیدواریم که در اول ماه می امسال، بتوانیم متعهدتر از قبل به پیش گام برداریم و بخاطر تدویر کنفرانس مائوئیستی بین المللی و ایجاد تشکیلات جدید مائوئیستی بین المللی همگام با سایر احزاب مائوئیست در سطح بین المللی حرکت نموده، نیاز عاجل مبارزاتی آنرا درک و در حد امکان آنرا عملی بسازیم.
و اما در افغانستان:
حاکمیت ارتجاعی و زن ستیز طالبانی که توسط امپریالیست‌های اشغالگر امریکایی در 15 اگست 2021 بر اریکه قدرت نصب گردید، هیچ تغییری در اوضاع سیاسی کشور ایجاد نگردید و این کشور کماکان در حالت مستعمره ـ نیمه فیودالی باقی ماند. بعد از ایجاد امارت اسلامی توسط امریکایی‌ها ما شاهد وضعیت اسفبارتری در افغانستان هستیم.
برنامه پروگرام غذائی جهان WFP در گزارش ماه مارچ 2022 خویش چنین می نگارد: « تعداد گرسنگان در جنوری 2021 در افغانستان 14 میلیون تن بود و این رقم در ماه مارچ 2022 به 23 میلیون تن یعنی بیشتر از نصف جمعیت افغانستان رسیده است و 95 % مردم افغانستان به غذای کافی، آب سالم و مواد صحی لازم دسترسی ندارند. در سه ماه اول سال 2022 از اثر سوء تغذیه 13 هزار نوزاد جان خویش را از دست داده اند.»
ایجاد این وضعیت اسفبار ادامه تجاوز و اشغال‌گری امپریالیست‌ها به رهبری امپریالیزم ااشغال‌گر امریکا است. امپریالیزم لجام گسیخته امریکا بخاطر تامین منافع طویل مدت خویش راه مذاکره با طالبان را در پیش گرفت و در 15 اگست 2021 با حضور 5800 نیروی اشغالگر، ارگ ریاست جمهوری را به آنان واگذار نمود و آنان را پس از 20 سال دوباره به قدرت بازگرداند.
حاکمیت زن ستیز امارت اسلامی طالبان، چیزی نیست که بتواند منافع توده های ستم‌دیده کشور را تامین نماید، بدین لحاظ است که تحت حاکمیت طالبان مردم از ستم طبقاتی رنج می برند، نه تنها ستم طبقاتی بلکه ستم میلیتی، ستم جنسیتی، ستم مذهبی نیز به شدیدترین وجهی بر آنان تحمیل می‌گردد.
زنان که نیمی از پیکر جامعه ما را تشکیل می‌دهند، تحت حاکمیت امارت اسلامی طالبان، به شدیدترین شکل آن سرکوب شده و برعلاوه ستم امپریالیستی از ستم مردسالارانه حاکم رنج می برند و انواع و اقسام مظالم اجتماعی علیه زنان تحت حاکمیت طالبانی اعمال می‌گردد و شوونیزم جنسی به غلیظ ترین شکل آن بیداد می‌کند.
در کشور مستعمره – نیمه فئودال افغانستان که امارت اسلامی افغانستان بر آن حاکم است، برپایی و پیشبرد جنگ مقاومت ملی مردمی و انقلابی (شکل مشخص کنونی جنگ خلق)، یگانه راه نجات کشور است. این جنگ باید بطور همه جانبه علیه امارت اسلامی و حامیان اشغالگرشان تا پیروزی کامل انقلاب دموکراتیک نوین به پیش هدایت گردد و طبقه کارگر تحت رهبری حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان باید سمت و سوی واحدی را به خود بگیرد.
کمونیست ها نه تنها در افغانستان بلکه در سراسر جهان باید نقش خود را در جنگ علیه امپریالیزم ایفاء کنند، مائوئیزم را مشعل رهنمای انقلاب جهانی بسازند و به بربریت امپریالیزم نقطه پایان گذارند.
مرگ بر جنگ های امپریالیستی ! زنده باد جنگ های خلق!
پیش به سوی یکپارچگی کنفرانس بین المللی مائوئیستی و ایجاد مرکز نوین بین المللی مائوئیستی!
امپریالیزم و کلیه مرتجعین ببرهای کاغذی اند!
حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان
اول می 2022 میلادی
11 ثور 1401 خورشیدی
