دسته: ﻣﻘﺎﻻﺕ ﺗﺎﺯﻩ

دانلود فایل Wordدریافت دانلود فایل PDFدریافت حزب کمونیست(مائوئیست)افغانستان از زمان ایجادش تا کنون یک لحظه در محیطی فارغ از مبارزات سخت علیه دشمنان انقلاب زندگی را سپری ننموده است. حزب را نمی توان از محیطی که آن را احاطه نموده جدا دانست. حزب کمونیست (مائوئیست)افغانستان در کشوری مستعمره – نیمه فئودال کار و فعالیت می‌نماید. بدون شک در چنین حالتی افکار ناسالمی از خارج حزب در درون آن رخنه می‌کند. در افغانستان اشغالی زمینۀ این گونه افکار ناسالم بسیار زیاد است و بخصوص در میان قشر تحصیل کرده که تخصص دارند، اما سرخ نیستند.  بناءً ضروری و الزامی است تا آن اشتباهات و نکات ضعفی که تا اکنون وجود داشته و پوشیده مانده است هر چه سریع‌تر و زودتر افشاء نمائیم. زیرا محیطی که ما فعلاً در آن زندگی می‌کنیم محیطی  مملو از افکار ضد پرولتاریایی و ضد انقلابی است. در چنین حالتی باید هوشیار بود و مبارزه درون حزبی را لحظه‌ای به فراموشی نسپرد. البته این مبارزه نباید جاگزین تضاد عمده گردد، بل‌که در تابعیت از تضاد عمده به پیش برده شود. رفقا! هر گاه ما بخواهیم که رسالت تاریخی خود را انجام دهیم باید بر ضد دشمنانی که اطراف و اکناف ما را محاصره نموده به جنگیم و با تمامی نیروهای واقعاً مائوئیست، اقشار و طبقات انقلابادامۀ مطلب

خروج نیروهای نظامی اشغال‌گران از افغانستان  به معنی پایان اشغال کشور نیست زمانی که بلوک وارسا فروپاشید و سیستم سوسیال‌امپریالیستی “شوروی”  از میان رفت، امپریالیزم امریکا مدعی پی ریزی نظم نوین صد سالۀ امپریالیستی در جهان گردید. امپریالیزم امریکا بر مبنای همین رویاهای امپریالیستی جنگ تجاوزکارانه و اشغال‌گرانه خویش را با متحدینش از عراق شروع نمود، و جنگ تجاوزکارانه و اشغال‌گرانه شان را به افغانستان کشاند. ادامه این جنگ های تجاوزگرانه و اشغال‌گرانه بصورت مستقیم و غیر مستقیم دامن سوریه، یمن و لیبیا را نیز گرفت. به همین ترتیب پیش روی‌های نیروهای اشغال‌گر ناتو به طرف مرزهای غربی روسیه نیز شروع گردید.   نیروهای اشغال‌گر ناتو تحت رهبری امپریالیزم امریکا بعد از دو دهه به بن بست خوردند و به یک بحران لاعلاج دچار گردیدند. روسیه امپریالیستی در سوریه در مقابل اشغال‌گران امریکایی ایستاد و به همین ترتیب امپریالیزم امریکا در مرزهای غربی روسیه نیز با اقدامات جنگی امپریالیزم روس مواجه گردید.  تلاش امپریالیزم امریکا برای تسلیمی کوریای شمالی به شکست منجر گردید و باعث نزدیک تر شدن آن کشور به سوسیال امپریالیزم چین شد.  از یک سو منافع استراتیژیک امپریالیزم امریکا در جهان و منطقه �ادامۀ مطلب

مذاکرات مستقیم میان اشغال‌گران امریکایی و طالبان در اواسط سال 1397 خورشیدی شروع گردید. این مذاکرات مدت 18 ماه را در بر گرفت وباالاخره به تاریخ 10 حوت 1398 خورشیدی(29 فبروری 2020 میلادی) منجر به “توافق‌نامه صلح” میان اشغال‌گران امریکایی و طالبان گردید و به این ترتیب طالبان به اشغال‌گران امریکایی تسلیم شدند. در “توافق‌نامه صلح” بصورت واضح و روشن از خروج کامل نیروهای نظامی اشغال‌گران تا اول می 2021 سخن به میان آمده، اما امریکایی‌ها در این “توافق‌نامه” دو امتیاز از طالبان گرفتند. در توافق‌نامه میان امریکایی‌ها و طالبان، “توافق‌نامه امنیتی” میان اشغال‌گران امریکایی و رژیم دست‌نشانده مسکوت گذاشته شده و هم چنین هیچ صحبتی در مورد شبکه‌های قوی استخباراتی نیروهای اشغال‌گر صورت نگرفته است. این بدان معناست که طالبان “قرارداد امنیتی” و حضور نیرومند “شبکه های قوی استخبارتی” اشغال‌گران را در افغانستان پذیرفته اند. امریکایی‌ها در بدل این دو امتیاز علاوه بر خروج نیروهای نظامی شان به طالبان وعده سپردند که دولت آینده افغانستان(دولت پسا توافق) اسلامی خواهد بود و به منظور تامین این هدف شورای عالی علما تاسیس خواهد شد. دولت موقت روی کار خواهد آمد وقانون اساسی جدید ساخته خواهد شد. پنچ هزار زندانی طالبان تا بیسادامۀ مطلب

همان‌طوری که شهر قندوز چند مرتبه بین اشغال‌گران امپریالیست، رژیم دست‌نشانده و طالبان دست به دست گردید، همین اکنون این شهر از هر طرف در محاصره طالبان قرار دارد.   به همین ترتیب شهرهای لشکرگاه، ترین‌کوت، مهترلام، پلخمری، لوگر، میدان شهر و شهر فراه نیز در معرض تهدید شدید امنیتی قرار دارد و طالبان بر بقیه شهرها حملات جبهوی مرتباً انجام می‌دهند. به این ترتیب در ظرف سه هفته چهار ولسوالی از ولایات میدان وردک، لغمان، تخار و قندوز از کنترول رژیم دست‌نشانده خارج گردیده است، و در بسیاری از ولایات، ولسوالی‌ها در معرض سقوط قرار گرفته اند. علاوه بر جنگ‌های ارتجاعی ـ استخباراتی، ده‌ها عملیات انتحاری و انفجاری در مناطق حساس شهر کابل و سایر شهرها و مناطق تحت کنترول رژیم دست‌نشانده صورت گرفته و می‌گیرد و تلفات وسیعی بر نظامیان رژیم دست‌نشانده و در عین‌حال اهالی ملکی وارد آورده که آخرین نمونۀ آن حمله وحشیانه و جنایت‌کارانه بر مکتب دخترانۀ سیداشهداء دشت برچی است که تلفات سنگین بر جا گذاشته است. امروز به خوبی هویدا است که مناطق تحت کنترل رژیم دست‌نشانده نسبت به سال‌های قبل کاملاً کاهش یافته است. طبق آماری که خود اشغال‌گران امپریالیست داده اند در آخر سال 2018 میلادی مناطق تحت کنترل اشغالادامۀ مطلب

دانلود فایل Wordدریافت يک‌بار ديگر درفش پيروزمند و خون‌چکان هشتم مارچ، به پرواز در آمده است. این روز بیان‌گر عصيان زنان، بر فراز حيات پوسيدۀ مرد سالاری به مثابۀ جزئی از کل نظام غارتگر حاکم بر جهان است. این پرواز غرور افگن امید پاره شدن زنجيرهای ستم از دست و پای زنان ستم‌دیده و بپا خاسته را می‌دهد، این پرواز غرور آفرین برای خفتگان در بند این امید را می‌دهد که خروش انقلاب در حال جرقه زدن است که هسته تمامی مرتجعین را هم چو انبارهای گندیده خس و خاشاک در مسیر حرکتش بسوزاند. ما در لحظه‌های غرور پرور و پر شور اين روز، از مبارزات برحق زنان به منظور پاره نمودن زنجیرهای اسارت و درهم کوبیدن نظام ستم‌گرانه جهان و بخصوص افغانستان حمایت می‌کنیم.   در این روز تاریخی باید از ستم سخن گفت و جلوه‌های گوناگون این ستم را افشاء ساخت. در این روز باید از ستم،ستم‌گران سخن گفت و نقاب کذب را از چهره‌های شان درید. در این روز باید از ستم جنسیتی سخن گفت و زنان ستم‌دیده را از ستم  جنسیتی که بر آن‌ها روا می‌دارند واقف ساخت. ستم بر زنان دارای سابقه تاریخی بس طولانی است. با از میان رفتن سیستم کهن مادر سالاری و به وجود آمدن طبقات و مالکیت خصوصی در جوامع بشری، نظام مادرسالاری از میان رفت و سلطه مرد سالاری، ستم بر ادامۀ مطلب

قسمت هفتم     “ش. آهن‌گر” قسمت هفتم سندش را این طور شروع می‌کند:      «A  ـ چریك های شهری حق پرست افغانستان:  در مرحلۀ پیشین تذكر رفت كه گام نخست عملی شركت درجنگ آزادیبخش، تشكیل كمیتۀ نظامی درشهرهرات بود كه به خاطر نقش آغازگرانه اش، قدری بیشتر بازش می كنیم. چگونگی شكل گیری اش بدین منوال است كه رفقای ما طبق اصل تحكیم پیوند، به جانب مردان عمل انقلابی، عناصرمطمئن، حتی ازگروپ های دیگر، نیز دست وحدت پیش می كردند وچكیدۀ اندوختۀ تئوریك مبارزاتی مان را از تحلیل گذشته، حال وآینده، به عنوان “برگ سبز تحفۀ درویش”  هدیۀ قدوم شان می ساختند، تا باشد كه صاحب نظران برآن نظر افكنند و دستاورد احیاناً خوب ما را سره كرده و اضافات را قیچی كنند. درهمین روال بود كه با چند دوست منسوب به سازمان “اخگر” و افرادی هم مسما به “ستمی ها”، تشكیل این كمیته به حیث دریچۀ ورود به وحدت سرا پذیرفته شد، و گشودن آن درطرح عملیات چریكی شهری سراغ گردید. اولین جلسۀ آن كه تدارك محل برگزاریش به جناح موسوم به ستمی ها سپرده شده بود، آن را درمنزل یكی از اقوام خویش برگزار می دارند، كه این شخص در زمینۀ كار سیاسی درارتباط با بخش ما است. وقتی درحلقه ای كارش می خواهد گزارش این امر را ارائه كند، قبل از او، مسئولش كه تصو�ادامۀ مطلب

شش ماه بعد از امضای “توافق‌نامه صلح” میان اشغال‌گران امریکایی و طالبان یا به عبارت دیگر تسلیم شدن طالبان به اشغال‌گران امریکایی، مذاکرات “صلح بین الافغانی” در روز شنبه 22 سنبله 1399 خورشیدی در قطر شروع گردید. این مذاکرات مدت سه ماه طول کشید، اما بدون هیچ نتیجه‌ای در 24 قوس 1399 خورشیدی پایان یافت، و به مدت بیست و دو روز به تعویق افتاد. محل مذاکرات بعدی مشخص نگردید و قرار بر این شد که در 5 جنوری 2021 یعنی بعد از 22 روز مذاکرات از سر گرفته شود.بعد از ختم مذاکرات دور اول در ظرف سه ماه روی کار شیوه مذاکرات فقط اجندای 28 ماده‌ای از طرف رژیم دست‌نشانده به طالبان پیش‌نهاد گردید و از طرف طالبان به رژیم دست‌نشانده اجندای 22 ماده‌ای پیش‌نهاد شد.بعد از به تعویق افتادن مذاکرات رژیم دست‌نشانده مانند دوران قبل از مذاکرات دور اول اکت‌ و اداهای به اصطلاح آزادی و استقلال طلبی نمود و ادعا کرد که “مذاکرات بین الافغانی” باید در دور دوم مذاکرات در افغانستان شروع شود. ازآن‌جایی که تصمیم گیرنده اصلی در مذاکرات “صلح بین الافغانی” اشغال‌گران امریکایی است، نه رژیم دست‌نشانده. لذا طبق خواست اشغال‌گران امریکایی دور دوم مذاکرات نه در افغانستان، بل‌که در قطر شروع گردید.قبل از شروع دور اول مذاکرات “صلح بین الافغانی” رژیم پوشالی �ادامۀ مطلب

“سند ذیل به تاریخ ۶ سنبلۀ ۱۳۹۹، به دست ما رسید که برای نشر در وبسایت ارسال نموده بودیم، متاسفانه توسط (ملیار) از واحد شمارۀ ششم بایگانی گردیده و اجازه نشر را نیافت. اینک به انتشار آن مبادرت ورزیدیم.” مرگ نابهنگام رفیق ضیاء صدر حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان را به تمام اعضای کمیتۀ مرکزی حزب، کمیته‌های منطقوی، تمامی هواداران حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان، تمام احزاب و سازمان‌های مارکسیست ـ لنینیست ـ مائوئیست سایر کشورها تسلیت عرض می‌کنم. با کمال جرات می‌توان گفت که رفیق ضیاء صدر حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان جاودان و فنا ناپذیر گردید. بدون شک از دست دادن رفیق ضیاء رهبری که تمام عمر و زندگیش در راه کمونیزم (مارکسیزم ـ لنینیزم ـ مائوئیزم) و خدمت به خلق ستم‌دیده صرف نمود برای پرولتاریا، توده‌های زحمت‌کش و تحت ستم و هم‌چنان زنان کشور که علاوه بر ستم طبقاتی از ستم امپریالیستی و شئونیزم مردسالارانه رنج می‌برند، ضربه نهایت بزرگ و غیرقابل سنجش می‌باشد. از آن جایی که همه رفقا درباره زندگی سیاسی رفیق ضیاء وضاحت دادند و پیام‌های تسلیت‌شان را فرستادند متشکرم. من می‌خواهم کمی به زندگی شخصی رفیق ضیاء وضاحت بدهم. اجازه دهید رفیق ضیاء را به معرفی بگیرم. رفیق ضیاء به صفت یک مارکسیست ـ ادامۀ مطلب

سند ذیل توسط هیات تحریر شعله جاوید، در ماه سنبله ۱۳۹۹ نهائی شده بود؛ ولی متاسفانه توسط (ملیار) از واحد شماره ششم بایگانی گردید و منتشر نشد. ما  با رعایت اصول حزبی و مبارزات جدی در این راه، موانع را مرفوع و نشرات را مجددا از سر گرفته‌ایم که اینک خدمت خوانندگان محترم تقدیم میداریم. اشغال‌گران امپریالیست و بخصوص نیروهای اشغال‌گر امریکایی از زمانی‌که افغانستان را اشغال نمودند در پی حضور دراز مدت خویش در افغانستان بودند. به همین مناسبت پیمان امنیتی را با رژیم دست‌نشانده امضا نمودند، چه قبل از عقد پیمان امنیتی و چه بعد از آن امریکایی‌های اشغال‌گر قصد بیرون شدن از افغانستان را نداشتند. بعد از عقد پیمان امنیتی رسما و به اصطلاح قانوناً با ایجاد 9 پایگاه استراتیژیک نظامی در نقاط حساس کشور مسلط شدند. نیروهای اشغال‌گر امریکایی می‌خواستند و می‌خواهند که از طریق این پایگاه‌ها ازیک‌سو افغانستان را هم‌چنان تحت کنترل نگه دارند و به انقیاد کامل خویش در آورند و از سوی دیکر نقش مسلط شان را در منطقه و در قبال قدرت‌های منطقه‌یی هم‌چنان حفظ نمایند و تحولات بعدی منطقه و قدرت‌های منطقه یی را از نزدیک زیر نظر داشته باشند و به این ترتیب سلطه جهانی شان را به مثابه یگانه ابر قدرت امپریالیسـتی موجود در جهانادامۀ مطلب

اطلاعیه ذیل، به تاریخ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۰ ( ۸ قوس ۱۳۹۹ خورشیدی) به مناسبت دوصدمین سالگرد فریدریش انگلس از طرف احزاب وسازمان های م ل م کشور های جهان هم‌چون کشورهای ایتالیا، گالیسیه ایالت هسپانیه، ترکیه، جرمنی، تونس، کلمبیا، اتریش، فرانسه، شیلی،هند، مکزیک، اکوادور، فیلیپین، انتشار یافته است و حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان نیز از جملۀ امضاء کنندگان این اطلاعیه می باشد. ترجمۀ: کمیتۀ روابط بین الملی ح.ک.م.ا بیست و هشتم نوامبر سال جاری، دوصدمین سال‌گرد فریدریش انگلس، یکی از رهبران بزرگ پرولتاریای جهان و بنیان‌گذار مشترک علم انقلاب پرولتری -همراه با مارکس-  می‌باشد که امروزه به مارکسیزم – لنینیزم – مائوئیزم معروف است. پرولتاریای انقلابی همه کشورها، با الهام از بنیان‌گذاران برجستۀ سوسیالیزم علمی ، مارکس و انگلس، مبارزات خود را به‌راه انداخته و در طی این دوره، منجر به غنی‌سازی علم انقلاب و توسعه آن شدند. مرحلۀ قابل عطف و مهم آن، انقلاب سوسیالیستی اکتبر در روسیه است، که عصر انقلاب جهانی پرولتری را به وجود آورد و پیروزی انقلاب در چین که با انقلاب بزرگ فرهنگی پرولتری ادامه یافت، برای پرولتاریا مارکسیزم – لنینیزم – مائوئیزم را اهدا نمود، یک تئوری عالی و ملیح که به شما اجازه می‌دهد نه تنها ق�ادامۀ مطلب

سند ذیل توسط هیات تحریر شعله جاوید، در ماه اسد ۱۳۹۹ نهائی شده بود؛ ولی متاسفانه توسط (ملیار) از واحد شماره ششم بایگانی گردید و منتشر نشد. ما  با رعایت اصول حزبی و مبارزات جدی در این راه، موانع را مرفوع و نشرات را مجددا از سر گرفته‌ایم که اینک خدمت خوانندگان محترم تقدیم میداریم. با تجاوز امپریالیست‌ها به رهبری امپریالیزم اشغال‌گر امریکا در افغانستان موج عظیمی تسلیمی و تسلیم طلبی از”چپ” و راست سربلند نمود.اكثريت نمايندگان فكري فئوداليزم یعنی احزاب جهادی هفت‌گانه (به استثنای حزب اسلامی گلبدین) و هشت گانه و ملیشه‌های بدنام نقش نیروی پیاده نظام اشغال‌گران امپریالیست را در افغانستان بازی نمودند. بعد از اشغال افغانستان نیروهای “چپ” (خلقی پرچمی‌ها و به اصلاح شعله‌یی‌ها) نیز به مبلغ و مروج اشغال‌گران امپریالیست تبدیل گردیده و هر کدام احزاب شان را ساختند و در وزارت عدلیه رژیم پوشالی ثبت و راجستر نمودند. آن‌ها نه تنها این کار را کردند، بل‌که سعی نمودند که از طریق نوشتن کتاب‌ها و مقالات متعدد تسلیمی شان را موجه جلوه دهند. آن‌ها با نوشتن کتاب‌ها و مقالات متعددخط مشی تسلیم طلبانه رفزمیستی و پارلمانتاریستی را ارائه نمودند. اوضاع و شرایطِ 19 سال گذشته  به خوبی نشان داده که تسلیم شدگان در حد ت�ادامۀ مطلب

سند ذیل توسط هیات تحریر شعله جاوید، در ماه سنبله ۱۳۹۹ نهائی شده بود؛ ولی متاسفانه توسط (ملیار) از واحد شماره ششم بایگانی گردید و منتشر نشد. ما  با رعایت اصول حزبی و مبارزات جدی در این راه، موانع را مرفوع و نشرات را مجددا از سر گرفته‌ایم که اینک خدمت خوانندگان محترم تقدیم میداریم. “محفل هرات” چه‌گونه شکل گرفت و چه مسیری را پیموده است؟ قسمت چهارم     بحث “ش. آهن‌گر”  در قسمت چهارم سندش بر محور “تحکیم پیوند” دور می‌زند. ما در این قسمت فقط مختصراً روی جعل‌کاری تاریخی که “ش. آهن‌گر” که در آن خیلی مهارت دارد صحبت می‌نماییم. او بحثش را این‌طور آغاز می‌نماید:     «آغاز این امر به قبل از كودتا می‌رسد و در گزارش حضوری هیئت اعزامی حوزه قبلاً ارائه شده و ثبت پروتوکول‌ها و اسناد سازمان است؛ كه در پروسۀ تشكل “ساما”، در اولین حلقۀ سه نفری، “رستاخیز” عضویت داشته است (جدی۱۳۵۶ ش).» (صفحۀ 12 سند ـ تأکید از ماست)     همان‌طوری که قبلاً گفتیم ” آهن‌گر” تلاش می‌ورزد تا با جعل تاریخ از خود شخصیتی بسازد که نیست. چنان‌چه زمانی برای “سازمان مارکسیست- لنینیست”ها تاریخچۀ جعلی از سال 1357 خورشیدی ساخت و در سایت رزمندگان نشر نمود که در شمارۀ 26 شعلۀ جاوید دور سوم تحت عنوان “مکثی بر یک ادعای بی�ادامۀ مطلب